ویتالیک بوترین کیست؟ خالق اتریوم که در نوزده سالگی در اواخر سال ۲۰۱۳ آن را معرفی نمود.ویتالیک بوترین یک نویسنده و برنامه نویس روسی-کانادایی است. ویتالیک از سال ۲۰۱۱ وارد انجمن بیت کوین شده‌است، و یکی از بنیانگذاران و نویسندگان مقالات در مجلهٔ بیت کوین است. اما او در درجه اول به عنوان یک نابغهٔ جوان در اتریوم، دومین پلتفرم رمزارز ارزشمند و شناخته شدهٔ جهان بعد از بیت‌کوین، شناخته می‌شود. در زمان نگارش، پروژهٔ نظری او دارای ارزش بازار را با بیش از ۴۰۰ میلیارد دلار به دست آورده بود و همچنان در حال رشد است.
بوترین دربارهٔ ایدهٔ امور مالی غیرمتمرکز در رابطه با آتریوم اظهار داشته از زمانی که شخصیت قابل بازی او در بازی دنیای وارکرفت به ویژه پس از انتشار پج۳٫۱٫۰ ارزش خودش را از دست داد به دنبال ایجاد یک سازوکار مالی غیر متمرکز بوده‌است، وی ادامه می‌دهد که؛ من با خوشحالی فراوان بازی دنیای وارکرفت را در طول سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۰ بازی می‌کردم، اما یک روز، بلیزارد انترتینمنت (مالک و ناشر بازی دنیای وارکرفت) مولفهٔ آسیب را از طلسم بازیکن مورد علاقهٔ من حذف کرد، آنقدر گریه کردم تا خوابم برد و در آن روز بود که متوجه شدم سازوکار خدمات متمرکز چه فجایعی می‌تواند به همراه داشته باشد و به همین جهت، در اولین فرصت تصمیم به کناره‌گیری از این بازی گرفتم.
اتریوم: در اواخر سال ۲۰۱۳، ویتالیک بوترین ایده خود را در اوراق سفید توصیف کرد و برای تعدادی از دوستانش ارسال کرد. بعد از آن، حدود ۳۰ نفر برای گفتگو دربارهٔ مفهوم ایده به ویتالیک مراجعه کردند. او منتظر بررسی‌های انتقادی و اشارهٔ مردم به اشتباهات مهم در این مفهوم بود، اما هرگز این اتفاق نیفتاد.
حتی در آن زمان، مفهوم اتریوم هنوز هم بیشتر در مورد ارز بود. در طول جلسات و گفتگوها با مردم، این ایده تغییر کرد و شکل گرفت. هنگامی که زبان برنامه‌نویسی را دریافت می‌کردند، هر هفته روش‌های جدیدی برای استفاده از آن ارائه می‌دادند. در پایان ژانویه سال ۲۰۱۴، این تیم متوجه شد که ایجاد یک حافظهٔ کمکی برای فایل غیر متمرکز نسبتاً آسان است و مفاهیمی همچون رجیستری نام فقط با دو خط کد قابل اجرا هستند. با استفاده از این موارد، آنها به آرامی ایده ویتالیک را تغییر دادند و به تدریج آن را به وضعیت امروزهٔ اتریوم تبدیل کردند.
این پروژه در ژانویه سال ۲۰۱۴ به‌طور عمومی اعلام شد و تیم اصلی متشکل از ویتالیک بوتین، میهای آلیزی ، آنتونی دی لوریو، چارلز هاسکینسون، جو لوبین و گاوین وود بود. بوترین همچنین اتریوم را در یک کنفرانس بیت کوین در میامی به نمایش درآورد و فقط چند ماه بعد این تیم تصمیم گرفت تا یک فروش جمعی اتر Ether، نشانه اصلی شبکه را برای سرمایه‌گذاری بر روی این برنامه برگزار کند. در همین زمان، خود ویتالیک مبلغ ۱۰۰۰۰۰ دلار کمک مالی از Thiel Fellowship دریافت کرد.
از طریق فروش جمعی، که در طی آن اتر برای بیت کوین‌ها فروخته شد، این تیم بیش از ۳۱۰۰۰ BTC از جامعه ارز دیجیتال cryptocurrency جمع‌آوری کرد که در آن زمان حدود ۱۸ میلیون دلار بود. با این حال، در طول فروش جمعی، بیت کوین در حدود ۶۵۰ دلار معامله می‌شد، اما خیلی زود پس از افت قیمت آن، تیم مجبور شد با ضرر کاملاً غیرقابل اجتناب میلیون‌ها دلار روبرو شود. با این حال، با جمع‌آوری پول، تیم آتریوم بنیاد آتریوم، یک سازمان غیرانتفاعی مستقر در سوئیس را تأسیس کرد، که وظیفه نظارت بر توسعه نرم‌افزار اپن سورس اتریوم را بر عهده داشت.
علی‌رغم برخی آشفتگی‌ها، کمپین سرمایه‌گذاری جمعی اتریوم سومین کمپین موفقیت‌آمیز تا به امروز بود و در بسیاری از نشریات مهم مالی، از جمله وال استریت ژورنال جایگاهی را به دست آورد.
قبل از راه اندازی رسمی شبکه، بنیاد چندین نمونه اولیه کدگذاری شده از پلتفرم اتریوم را تولید و آزمایش کرد. نسخه ای به نام «المپیک» آخرین نسخه از این نمونه‌های اولیه و همچنین پیش نسخهٔ عمومی بتا بود. هنگامی که تیم اتریوم تصمیم گرفت ۲۵ هزار اتر Ether باگ بانتی bug bounty را برای آزمایش فشار روانی شبکه معرفی کند تعداد زیادی از کاربران اولیه، باگ‌ها و خطاهای سیستم را کشف کردند.
در تاریخ ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۵، اولین نسخه عمومی اتریوم با نام فرانتیر”Frontier” در دسترس عموم قرار گرفت. این نسخه هنوز در مرحلهٔ آزمایشی بود، زیرا در قالب فرمت‌های ساده فقط با یک خط فرمان قرار داشت، اما هنوز هم به توسعه دهندگان این امکان را می‌داد تا با ساختن برنامه‌های غیرمتمرکز، محیط را آزمایش کنند. هنگامی که این پلتفرم از طرف توسعه دهندگان و حسابرسان به اندازه کافی پایدار تلقی شد، به نسخه “Homestead” منتقل شد.
این انتقال در ۱۴ مارس ۲۰۱۶ اتفاق افتاد، هنگامی که شبکه آتریوم اولین نسخه رسمی تولید خود را مشاهده کرد. ورود آن به نسل بعدی فناوری بلاکچین آغاز شد، این امر آزادی بیشتری به توسعه دهندگان داد و استفاده از آن به‌طور قابل توجهی آسان‌تر شده بود. همچنین پیشرفت‌های فنی بیشماری در این حین رخ داد.
تا آن زمان، اتریوم از قبل خود را در بازار ارز دیجیتال خیلی خوب معرفی کرده بود. به عنوان مثال، تعداد گره‌های فعال آتریوم در حدود ۵٬۱۰۰ بود که به ویژه در مقایسه با ۶۰۰۰ گره بیت کوین در آن زمان قابل توجه است. علاوه بر این، تعداد فزاینده ای از مبادلات اصلی ارز دیجیتال در اتر شروع به تجارت کردند که خود باعث افزایش سریع ارزش گذاری شد. با وجود انتشار اولین تولید، شرکت‌های عظیمی مانند مایکروسافت و IBM قبلاً پروژه‌هایی را روی پلتفرم آتریوم انجام داده بودند و همچنین به ویتالیک و تیمش مستقیماً برای همکاری نزدیک شدند.
به روزرسانی بزرگ بعدی با نام “متروپلیس Metropolis” در دو بخش ارائه می‌شود. بخش اول آن، به نام “Byzantium” قرار بود در سپتامبر تا اکتبر ۲۰۱۷ منتشر شود، اما چندین بار به تعویق افتاده‌است. این به روزرسانی برای ایجاد یک شبکه کاملاً کاربر پسند و همچنین سریعتر، سبک‌تر و ایمن تر از نسخه‌های قبلی است. سرانجام، مرحله نهایی آتریوم با نام “Serenity” معرفی می‌شود، اما هنوز حتی یک تاریخ تقریبی برای انتشار آن تعیین نشده‌است
مارکوس پرسون کیست؟ یک برنامه نویس بازی و مهندس اهل سوعد و همچنین طراح بازی ویدیویی ماینکرافت است. مارکوس پرسون در اول ژوئن سال ۱۹۷۸ در استکهُلم سوئد متولد شد. او در شهر کوچک ادسبین، که توسط جنگجو های آمریکا محاصره شده بود بزرگ شد. پرسون در کودکی در ساخت بازی لگو بسیار مهارت داشت، تا اینکه در سن ۷ سالگی پدرش یک کامپیوتر Commodore 128 را به خانه آورد. پرسون درست در حالت شوکه شدن قرار گرفت و حسابی سورپرایز شد. مارکوس در سن ۹ سالگی با استفاده از کامپیوتر خانگی توانست اولین برنامه کامپیوتری خود را بنویسد. پرسون هرگز دبیرستان را تمام نکرد، اما از زمانی که پدرش کامپیوتر را به او داد، او کم‌کم یادگرفت که چگونه برنامه بنویسد و مادرش او را مجبور به گذراندن یک دوره برنامه‌نویسی آنلاین کرد تا استعداد طبیعی خود را تقویت کند. این کار مادرش باعث شد که او در سن ۱۸ سالگی به یک برنامه‌نویس حرفه ای تبدیل شود. در سال ۲۰۰۴ با Midasplayer که بعدها به نام King.com معروف شد، شرکتی که با عناوین بسیار محبوب مانند Candy Crush شناخته می‌شود، همکاری کرد. در Midasplayer، پرسون با جاکوب پورسر، توسعه دهنده، دوست شد که این دوستی مسیر زندگی پرسون را کامل تغییر داد.
خلق بازی ماینکرافت: مارکوس و جیکوب سازندگان بازی ماینکرافت، طولی نکشید که توانستند برنامه بازی‌های خود را بنویسند، اما روسای Midasplayer از توجه این دو به این بازی‌هایشان خوششان نمی‌آمد؛ بنابراین در سال ۲۰۰۹، پرسون Midasplayer را به خاطر jAlbum ترک کرد و تمام وقت آزاد خود را صرف برنامه‌نویسی کرد. پرسون اولین بازی بزرگ خود، ماینکرافت را فقط در عرض یک هفته نوشت و عجله داشت تا بتواند به راحتی به بازی بعدی برسد. بازی ماینکرفت دارای یک جهان باز است، زمین بازی شبیه بازی لگو که در آن بازیکنان وسایل مختلف و منابع طبیعی را جمع‌آوری و از آنها برای ساخت هر چیز از جمله وسایل خانه‌ها و شهرها استفاده می‌کنند.
بازی ماینکرفت با فروش ۴۰۰ نسخه در روز با قیمت تقریبی شش دلار در هر بار بارگیری، به یک پدیده در دنیای بازی تبدیل شد. این موفقیت هم به زندگی پرسون و هم پورسر برای کار با دیگران پایان داد و آنها شرکت خودشان را به نام موجنگ که به سوئدی به معنای گجت است تأسیس کردند.
سال‌های فعالیت حرفه‌ای: ماینکرافت در سال اول حدود ۲۰٬۰۰۰ بارگیری می‌شد، اما در پایان سال بارگیری بارها در طول روز انجام می‌شد. با فروش بیشتر، یک جامعه بزرگ و همیشه در حال رشد از بازیکنان به وجود آمد و ماینکرفت در همان حال نیز به اندازه به یک جامعه بزرگ تبدیل شد.
بدون شک، پرسون شهردار شوخ‌طبع، غالباً بدجنس آن جامعه بود و با حضور گسترده آنلاین (معروف به ناچ یا xNotch)، به یک سوپراستار بازی تبدیل شد. متأسفانه موفقیت پرسون با غم و اندوه روبرو شد، زیرا در دسامبر ۲۰۱۱، پدرش خودکشی کرد و مدتی بعد از همسر خود اِلین زترستراند جدا شد. آنچه در پی آمد آغاز یک پروژه جدید 0X10c، و کنار گذاشته شدن همان پروژه نیز یک طلسم خشک خلاق بود. اما پرسون هنوز سوار بر قطار قدرت بازی Minecraft بود. او در ماه مه ۲۰۱۲ تنها در هفته اول فروش xBox خود، بیش از یک میلیون واحد فروش داشت. در همان سال موجنگ حدود ۲۳۰ میلیون دلار فروش داشت. اما پس از موفقیت‌های چشمگیر، دو سال بعد پرسون در حال شکست بود و توییتی را در ژوئن ۲۰۱۴ ارسال کرد “چه کسی می‌خواهد سهم من از موجنگ را بخرد تا من بتوانم به زندگی خود ادامه دهم؟ ” باعث شد که پشت سر هم به تلفن او زنگ بزنند و خواهان خریداری موجنگ باشند تا سپتامبر او موجنگ را به قیمت ۲٫۵ میلیارد دلار به مایکروسافت فروخت و برای جشن گرفتن پرسون خانه ای به وسعت ۲۳۰۰۰ فوت مربع در بورلی هیلز خریداری کرد که ۷۰ میلیون دلار برای آن پرداخت کرد.
