به منظور انتقال فایل های هگز به میکروکنترلر نیاز به پروگرامر (programmer) دارید، و برای کار کردن با پروگرامر هم به یک نرم افزار واسط نیاز دارید. یکی از بهترین نرم افزارها برای این کار progisp است که از آن برای انتقال فایل‌های hex تولید شده توسط نرم افزارهایی مانند codevision یا Atmel studio یا Bascom-AVR به تراشه های AVR استفاده می شود. این نرم افزار می تواند با پروگرمر معروف USBASP به خوبی کار می کند.
قابلیت های خیلی جالب و کلیدی در این نرم افزار از قبیل تنظیم فیوزبیت‌ها، انتقال فایل هگز و فایل های eeprom، خواندن حافظه فلش میکروکنترلر، قرار دادن میکروکنترلر در حالت Lock، تنظیم کریستال خارجی در انواع مدهای کاری و بسیاری امکانات دیگر وجود دارد که توصیه می شود حتما از آن ها استفاده شود. در ادامه اگر به نحوه تولید فایل هگز علاقه مند هستید می‌توانید پاراگراف بعدی را بخوانید.
شاید برای شما به عنوان یک برنامه نویس سخت افزار این سوال پیش آمده باشد که از زمان نوشتن برنامه (به زبان C) تا زمان تولید فایل Hex چه مراحلی طی می شود؟
برنامه های نوشته شده به زبان C (فایل های سورس) پس از طی چند مرحله به فایل باینری قابل اجرا بر روی سخت افزار تبدیل خواهند شد. به روند طی شده جهت رسیدن از فایل های سورس (source) به فایل نهایی قابل اجرا بر روی سخت افزار، Build process یا به طور مختصر build گفته می شود. همان طور که می دانید هر پروژه شامل تعدادی فایل برنامه با پسوند C یا ++C است. ابتدا فایل های C++/C به طور مجزا توسط کامپایلر (compiler) کامپایل شده و فایل های object ایجاد می شوند. اما فایل های object قابل اجرا بر روی کامپیوتر نیستند، چرا که کامل نبوده و ممکن است وابستگی به فایل های object دیگر داشته باشند.
در واقع فایل های object شامل کدهای کامپایل شده ای هستند که در آن ها به هیچ کدام از متغیرها یا بلوک های کد، آدرسی در حافظه نسبت داده نشده است. در این جا نیاز به ابزار دیگری به نام لینکر (linker) است. وظیفه ی لینکر این است که فایل های object را باهم دیگر ترکیب کرده و یک فایل نهایی قابل اجرا معمولا با پسوند(hex) ایجاد کند. لینکر اطلاعات فایل object و اطلاعات نقشه حافظه را از یک فایل سند لینکر برداشته و به متغیرها آدرس نسبت می دهد و بلوک های کد را به بهترین شکل مرتب کرده تا با حافظه منطبق شود.
سند لینکر تمام آدرس های ثابت رجیسترهای سخت افزار و حافظه برنامه را دارد. برای build کردن برنامه، می توان از کامپایلر و لینکر به طور جداگانه استفاده کرد و یا از IDE(Integrated Develipment Environment) استفاده نمود. IDE شامل مجموعه ای از برنامه ها و ابزارهاست که در یک برنامه ی واحد، مجتمع شده اند. استفاده از IDE این برتری را دارد که مراحل مختلف به صورت خودکار و زنجیره ای انجام می شود و لازم نیست برنامه نویس به صورت دستی این مراحل را طی کند. برای مثال Atmel Studio یک IDE است.
در ادامه شما را با فیوزبیت ها آشنا میکنیم…
موفق باشید!
