نمی دونم به #جادوی آدمای جدید اعتقاد دارید یا نه؟
برای من #معاشرت با آدمای جدید و دیدگاه های متفاوت شون توی برخورد با موضوعات مختلف انرژی خاصی میاره و کل هفتمو می سازه:)
در همین راستا با یه دوستی قرار گذاشتیم هر هفته ای که کار خاصی نداشته باشیم با یه آدم جدید ملاقات کنیم.
هفته ی پیش آدم جدید ما یه #عکاس خفن بود که توی یه شرکت بزرگ کار می کنه و کلی تجربه از پروژه های خاص داره.
نکته ی جالبش داستانای عکس هاش بود، هر عکسیش یه داستانی داشت که برای ما چندتاشو تعریف کرد.
این دوستمون کلی هم تجربه سفر داشت هیچهایک، کمپ و سفرهای مختلف.
خلاصه قرار شد که هفته دیگه یک جا نزدیک تهران بریم که ختم شد به رینه، یه روستای کوچیک اطراف دماوند.
معمولا توی سفر آدما رو خیلی بیشتر میشناسی و با روحیاتشون آشنا میشی
اونایی که کم طاقتن سریع خسته میشن،
اونایی که ریلکسن فقط می خوان یه جا بشینن و از طبیعت لذت ببرن
اوناییم که پر جنب و جوشن تند تند همه ی کارارو می کنن، بعد سریع خسته می شن و شاید یه مقدار توقع از آدمای دورشون پیدا کنن که چرا کمکی نمی کنن.
اما خیلی خوبه تو سفر آدمارو به حال خودشون بذاریم، چون هر کسی یه جوری دوست داره از سفرش لذت ببره و ما با تحمیل کردن عقایدمون اونا رو از سفر زده می کنیم.
قشنگترین حالت سفر اینه که هر کس رو هر جوری که هست بپذیریم و تا اونجایی که می تونیم توقعی از کسی نداشته باشیم.
خوشحال می شم اگر تجربه ای دارین با من به اشتراک بذارین...
