سحر فهیمی راد از همان دوران کودکی به هنرهای تجسمی علاقه نشان می داد و از ۱۵سالگی هنر حرفهای را پیش گرفت، توصیهها و مشاورههای استاد جلال شباهنگی، تحصیلات آکادمیک رو در عرصهی هنرهای تجسمی در دانشکده هنرهای زیبا آغاز نمود. نام هنری آروشامهر را برای خود برگزید. با اینکه خانواده با فعالیت جدی او در زمینهی هنر مخالفت داشتند اما او در نهایت مسیر خود را ادامه داد و رفته رفته به سبک اکسپرسیونیسم را پرداخت. اکنون علاوه بر پرداختن به نقاشی و مجسمهسازی و دیگر هنرهای تجسمی یک گالری کوچک در هتل پارس اهواز هم دارد، با این امید که گالریاش بستری برای کمک به هنر، هنرمندان و هنر دوستان باشد.
خاستگاه «هنر پردازش» ایران است و او نخستین قدمهایش را در این عرصه با راهنمایی استاد نادری برداشت. بعدها با ذوق خودش هنرش را پرداخت و راه خودش را پیش گرفت. فهیمیراد سبک پردازش را سبکی نوظهور میداند که از هنرهای قدیمی نشات گرفته است و حالا او تقریبا در این عرصه یکهتاز است. آشنایی با استاد عباس کاتوزیان را نقطه عطف زندگی خود میداد، آشنایی که جزیان زندگیاش را تغییر داد. آروشامهر میگوید : پس از آن سعی کردم با جدیت بیشتری کار کنم و زیاد سخت نگیرم.
سبکی که او پیش گرفته حتی برای اروپاییها هم نوپدید است و کارهای او را با تعجب و شگفتی نگاه میکنند. نکتهی شگفتی آفرین آثارش در این است که از هر زاویهای به تابلوهایش نگاه کنید، سهبعدی دیده میشود. خودش گفته است که کشیدن یک تابلو در این سبک حدود شش ماه زمان میبرد.
از پانزده سالگی هنرش را به صورت حرفهای پیش گرفت و دوست دارد همه جا با تخلصش که آروشامهر است، شناخته و مطرح شود. آروشا به معنای درخشان و باهوش است. سال ۱۳۸۹ بود که گالریاش را به جهت نمایش آثارش و نه فروش آنها در هتل پارس اهواز برپا کرد و با استقبال چشمگیری مواجه شد.
خودش دوست دارد که از دیگر هنرمندان به ویژه آنهایی که بضاعت مالی چندانی ندارند حمایت کند و برای بعضی هنرمندانی که میخواهند آثارشان را ارائه دهند این امکان را فراهم کند. برگزای نمایشگاه را بسته به استقبال مردم میداند و تا کنون بستر برگزاری چندین نمایشگاه نقاشی را فراهم نموده است. سحر فهیمی راد میگوید هر کاری به بستری نیاز دارد و معتقد است «هنر باید روی صندلیاش بنشیند».
برخی از نمونهکارهای سحر فهیمیراد این هنرمند خوش قریحه را در ادامه میبینیم :
سحر فهیمی راد علاوه بر نقاشی در عرصه ادیبات و شعر فعالیت دارد. فهیمیراد معتقد است که یک هنرمند باید پایش از سبکهای رایج فراتر بگذارد و از جایی ورای حیطهی فکریاش به واسطهی هنرش صحبت کند. دنیای امروز دنیای انسانهای خلاق است و هنرمند باید با خلاقیتش متمایز و شاخص شود. هنرمند را باید بخاطر دیدگاهش و زاویهی نگاهش ارج نهاده شود و در نزد جامعه جایگاه خاصی داشته باشد.
اعتقاد آروشامهر بر این است که فرهنگ و هنر بهم پیوستهاند و از هم تاثیر میپذیرند. تا وقتی هنر برای مردم مانند تنقلات است و صرفا به سرگرمی بدل شدهاست از لحاظ فرهنگی رشدی حاصل نخواهد شد. باید نگاهها به عمق هنر باشد.
میگوید شاید قوهی شنوایی ما بیاختیار باشد و ناخودآگاه چیزی را بشنویم اما قوهی بصری ما بدون اراده دریافتی نخواهد داشت و از همین بابت است که هنرهای تجسمی چندان دیده نمیشوند اما موسیقی همواره با استقبال روبهروست و حتی اگر خلاقانه هم نباشد دیده میشود و بالا میآید.
درک و فهم هنر نیاز به زمینهسازی و بسترسازی دارد. او میگوید مهمترین عامل برای توسعهی این مورد مطالعه است که متاسفانه مردم به آن نمیپردازند. این نکته را ضعف جامعهی ما میداند. درک فلسفهی هنر با مطالعه و بینش ممکن میشود. هنرمند در تلاش است تا با هنرش بینظمیهایی که از جهان اطرافش درک میکند را به تصویر بکشد و فهم این موضوع میسر نمیشود مگر با هوشیاری مخاطب. او ادامه میدهد در میان مردم هستند کسانی که به عمق آثار هنری نگاه کنند اما قریب به اتفاقشان بیدقت و سطحینگرند.
میگوید بیشتر هنرمندان سعی دارند برای یکدیگر حاشیهسازی کنند و این را دوست ندارد. چون فعالیتهای دستهجمعی دوستانهتر و سازگارانهتر باشد و شرکت در فعالیتهای راحتتر دستهجمعی شرکت میکنم.
سحر فهیمی راد بر این باور است که اگر هنر دغدغه مالی در پی داشته باشد دیگر دلی نیست و جنبهی سفارشی پیدا میکند. هنر اگر با دغدغهی مالی و اقتصادی همراه باشد اثر هنرمند جنبهی هنریاش را از دست میدهد و به زمرهی هنرهای بازاری میپیوندد و قدرت هنریاش را از دست میدهد. اگر برای هنرمند ارزش و جایگاهی در شان او قائل باشند دیگر نیازی ندارد که برای رفع احتیاجش کار کند. میگوید اگر نانآور خانواده بودم و هنر محل ارتزاق و کسب درآمد من بود، بیشک با مشکلاتی دست به گریبان میشدم و راهم دشوار میشد. در کل معتقد است آموزش هنر راه بهتری برای کسب درآمد یک هنرمند است.