در مارس 2020 ، زندگی همانطور که می دانستیم متوقف شد! ما دیگر از رفتن به مراکز خرید ، قدم زدن در خیابان ها ، و به طور تصادفی در مکان هایی ظاهر می شدیم که در گذشته فکر دیگری نمی کردیم.
مطب های دندانپزشکی ما پذیرش بیمار را متوقف کردند و تیم های ما در خانه ماندند! صاحبان این تمرین ، به جستجوی تجهیزات محافظتی و تطبیق یک پروتکل سختگیرانه با یک پروتکل حتی سخت تر ، اقدام کردند.
در همین حال ، در دنیای بیماران ما ، آنها به پاسخ سوالات خود نیاز داشتند:
آیا می توانم پوشاننده های Invisalign خود را ادامه دهم؟
من هنوز به درمان کانال ریشه نیاز دارم ، چه زمانی می توانم شما را ببینم؟
من در میانه راه درمان هستم ، تا کی می توانم اینطور بمانم؟
آیا این بدان معنی است که من نمی توانم چکاپ کنم؟
سوالات مداوم بود و به طور موجه همه نگران بودند. دولتهای متبوع ما در ابتدا دندانپزشکی و کلیه درمانهای جامع را "غیر ضروری" دانستند (به استثنای موارد اضطراری دندانپزشکی). همه ما تمام تلاش خود را می کردیم تا از نگرانی های همه راحت تر شویم (نه خودمان را ذکر کنیم).
ناشناخته گیج کننده بود. با این حال ، به دلیل ماهیت ابتکاری خود ، ما راه هایی برای حرکت به جلو پیدا کردیم.
رسانه های اجتماعی و دندانپزشکی
مطب های دندانپزشکی که روزگاری در رسانه های اجتماعی دست و پا می زدند ، اکنون متوجه شده اند که موضوعات مورد بحث فشار آور است و استفاده از ابزارهای ارتباطی ضروری است. مردم پاسخ می خواستند و آنها هم اکنون آنها را می خواستند.
ما باید چگونگی پیاده سازی یک سیستم و تسریع در ارتباط جمعی را به سرعت ، کارآمد و با وضوح ارائه دهیم.
بزرگنمایی ، فیس بوک ، اینستاگرام ، ایمیل و در مورد ما وارد کنید: WEAVE!
به عنوان یک مدیر تمرین ارتودنسی شلوغ ، تأثیر عدم مراجعه روزانه بیماران به تقریباً 100 بیمار در روز که نیاز به برنامه ریزی مجدد دارند ترجمه شده است. صحبت از دلهره آور است!
ارائه ارتباطات به زمان حساس بوده و از بیشترین اهمیت برخوردار بود. آنجاست که سفر من با Weave آغاز شد.
Weave نرم افزاری را فراهم می کند که یک کمپین پیام رسانی ایجاد می کند. پس از ایجاد ، ایمیل های بیمار را فعال و بارگذاری می کنیم و در عرض چند ثانیه ، بیماران پیام را دریافت می کنند.
این سریعترین و آسانترین راه برای تماس همزمان با همه بود.
برخی از ارتباطاتی که در طی همه گیری در فیس بوک و اینستاگرام منتشر کردیم چیست؟
تعطیلی مطب به دلیل شیوع همه گیر
دستورالعمل ها: بدون غربالگری از طریق تلفن خود را به دفتر معرفی نکنند
دستورالعمل نحوه عکسبرداری از اورژانس های ارتودنسی یا دندانهای بیمار
ما باید با دستورالعمل های دقیق به بیمار در مورد نحوه ارائه آنها به مطب ما در طی این بیماری همه گیر اطلاع دهیم
ما در برقراری ارتباط به روزرسانی با والدین و سرپرستان درمورد رفتار فرزندانشان با Zoom و ارسال پیامک WEAVE ماهر بودیم
همانطور که ریتا زامورا اظهار داشت ، "همه گیری نشان داد که ما اکنون به یک جامعه بدون لمس تبدیل شده ایم."
سپس این سال پرسیده می شود:
چگونه می توانیم اتصال برقرار کنیم؟ چگونه بیماران ما می توانند ما را بشناسند؟
آنها نمی توانند از طریق ایمیل فقط بدانند که شخصیت ما چیست. ایمیل فقط وسیله ای برای ارائه اطلاعات است.
وقتی آنها از طریق ایمیل ارتباط برقرار می کنند ، باید بتوانند ما را از طریق تجربه هایی که با ما تجربه کرده اند تجسم کنند. اما چگونه؟
شبکه های اجتماعی جواب می دهد!
از طریق فیس بوک و اینستاگرام می توانیم تمام دارایی های خود را به آنها نشان دهیم. حرفه ای بودن ، لحظات خنده دار ، اصالت روابط ما با بیماران. تجربه در شبکه های اجتماعی باید ارگانیک و ساده باشد. به عبارت دیگر ، فقط خودمان باشیم.
چه کسی شما را بزرگنمایی می کند؟
زوم چه ابزاری عالی بوده است. ما شروع به استفاده از بزرگنمایی در همه گیر کردیم تا بتوانیم برای موقعیت های خاص مانند موارد اضطراری از راه دور ارتباط برقرار کنیم.
اکنون برای تکمیل مراحل تشخیصی از زوم استفاده می کنیم.
مزایای آن بسیار زیاد است:
بیماران می توانند از محل کار یا خانه خود هماهنگ شوند
آنها از طریق اشتراک صفحه نمایش ، به برنامه درمانی و درمان خود نگاه می کنند
بیش از یک نفر می تواند شرکت کند (هر دو والدین برای درمان کودک)
در مورد کار هیچ کسری وجود ندارد
زمان مراجعه برای کارمندان دفتر ما کوتاه شده است
هماهنگ كنندگان درمان می توانند این روند را بدون وقت پزشك انجام دهند
در صورت نیاز ، در هر نقطه از بحث می توان پزشک را فراخوانی کرد
ما فرصتی برای برقراری ارتباط آزادانه و ماسک داریم
ما با نیازهای بیمار در ارتباط هستیم
نتیجه
بله ، مقابله با این سال گذشته دشوار بود. با در نظر داشتن عقاید ، باید از خود بپرسیم که درس های قابل توجه چه بوده است.
من می گویم یادگیری اتصال از طریق دیگر یکی از موارد مهم برای ما بوده است. ما توانسته ایم با راه حل هایی ارتباط برقرار کنیم و خلاق باشیم ، در غیر این صورت غیرممکن بود. ما نسخه دیگری از خودمان می شویم.
با نگاه به گذشته ، می توان گفت که در حال حاضر به وضوح می بینیم که در آینده کجا خواهیم رفت.
