محبوبیت کوچینگ حرفه ای در دهه های اخیر در آمریکا و در چند سال اخیر در سراسر دنیا افزایش پیدا کرده است. هرساله افراد بیشتری برای تبدیل شدن به مربیان بین فردی آموزش می بینند. رشد سریع صنعت مربیگری حرفه ای باعث شد که فدراسیون بین المللی کوچنیگ و چند سازمان مشابه جهت ارایه گواهینامه و استاندارد تاسیس شود، انگیزه اصلی تشکیل این نوع گروه ها برای مشروعیت بخشیدن به مربیگری بوده است.
ریشه کوچینگ از آموزه های باستانی فلاسفه
بسیاری از فیلسوفان باستانی به شاگردان خود آموزش می دادند و از چیزهایی صحبت می کردند که مربیان امروزی به راحتی آنها را تشخیص می دهند. در حالی که این فیلسوفان «کوچینگ» را اختراع نکرده‌اند (و حتی قبل از وجود این کلمه زندگی می‌کردند)، آموزه‌های آنها تأثیر زیادی بر نحوه کمک مربی‌ها به مشتریان امروزی دارد.اما روشی که تأثیر بسیار زیادی بر فلسفه مربیگری امروز داشته است: روش سقراطی بود. این روش که به سقراط نسبت داده می‌شود، این بود که به دانش‌آموزان کمک می‌کرد تا تفکر انتقادی خود را تحریک کنند و با پرسیدن سؤالات درست، پاسخ‌ها را در درون خود بیابند.
در ابتدا اصطلاح "کوچ" به عنوان یک اصطلاح انگلیسی به معنای "حمل و نقل" توسعه یافت. در سال 1830 این اصطلاح در دانشگاه آکسفورد به یک اصطلاح عامیانه تبدیل شد تا معلمی را توصیف کند که دانش آموزی را از طریق امتحان به مقصد می رساند.
اکثر افراد "مربی" را به عنوان یک اصطلاح ورزشی می شناسند که در دهه 1880 سرچشمه گرفت. سبک‌های مربیگری از آن زمان پدیدار شدند، برخی از مربیان مستبدتر و برخی دیگر حمایت‌کننده تر یا متمرکز بر پرورش استعدادها بودند. اگر بابی نایت در مقابل جان وودن را با هم مقایسه کنیم. هر دو مربی، رکوردهایی را به عنوان دو برنده ترین مربی تیم ،در تاریخ بسکتبال کالج دارند، اما سبک آنها بسیار متفاوت بود.تفکر نایت بیشتر در مورد "برنده شدن" بود، در حالی که وودن بیشتر در مورد پیشرفت ورزشکاران، هم در زمین و هم در زندگی تلاش می کرد.
بازی درونی تنیس : از مربیگری ورزشی تا مربیگری بین فردی
نویسنده این کتاب ، گالوی به عنوان یک مبتکر پیشرو در روانشناسی ورزشی، بینش قدرتمندی در مورد اینکه چگونه ذهن ورزشکاران برای عملکرد در سطح بالا باید کار کند، داشت. کتاب او به دروزشکاران بالقوه می آموزد که چگونه ذهن خود را متمرکز کنند، یک حالت تمرکز آرام پیدا کنند و مهارت های خود را با استفاده از روش های تمرین هوشمندانه ایجاد کنند.
اما با وجود اینکه کتاب او ورزشکاران را هدف قرار داده بود،اما گالوی در نهایت به ایراد سخنرانی برای رهبران تجاری در سراسر ایالات متحده بسیار بیشتر از ورزشکاران پرداخت! بسیاری از آموزه های او در مورد مشاهدات بدون قضاوت، تمرکز ذهنی، و تمرکز آرام به همان اندازه برای این حرفه ای های تجاری به کار می رود که برای هر نوع ورزشکاری.
امروز ه"کوچینگ" در یک زمینه حرفه ای، بر رشد افراد متمرکز است، به طوری که هر یک از "بازیکنان تیم" بهترین کمک خود را به سازمان می دهند. بنابراین، "کوچینگ" به عنوان یک مهارت رهبری ضروری در اکثر سازمان های موفق شناخته شده است. مربیگری توسط نمادهای رهبری در سراسر رشته ها مورد استقبال قرار گرفته است، از جمله؛ وارن بنیس، پیتر دراکر، پیتر سنگه، پیتر بلاک، دنیل گولمن و کن بلانچارد، چند مورد را نام ببرند.
کوچینگ به معنای امروزی از توماس لئونارد شروع شد.
توماس لئونارد، یک برنامه ریز مالی آمریکایی، به طور کلی به عنوان اولین فردی شناخته می شود که مربیگری زندگی را به عنوان یک حرفه در دهه 1980 توسعه داد. مفهوم و تاریخچه مربیگری زندگی امروزه واقعاً با او شروع می شود. لئونارد مشاهده کرد که مراجعینش، اگرچه از نظر عاطفی پایدار هستند و نیازی چندانی به درمان ندارند، اما آنها چیزی بیشتر از راهنمایی های معمول در مورد چگونگی سرمایه گذاری و محافظت از درآمد خود می خواهند.آنها برای سازماندهی بهتر زندگی و برنامه ریزی و دستیابی به اهدافشان کمک می خواستند.
به همین دلیل، حرفه لئونارد به تدریج از برنامه‌ریزی مالی ، به توسعه تمام وقت تکنیک‌هایی که قرار بود به روش‌شناسی زندگی تبدیل شوند، تغییر کرد . در آن زمان توماس لئونارد نتیجه تحقیقاتش را "برنامه ریزی زندگی" نامید.
در عرض چند سال، او مهارت‌های مربیگری ویژه‌ای که با مهارت‌هایی که توسط درمانگران، مربیان و مشاوران انجام می‌شد، متفاوت بود را رائه می داد. کوچینگ امروزه نتها وام دار فلسفه و ورزش است بلکه تحت تاثیر آموزهای دکتر سلیگمن (روانشناسی مثبت گرا) و سایر علوم دیگر قرار گرفته است. کوچینگ در سال های اخیر، در ایران نیز توسعه یافته و افراد و مجموعه های مختلف، خدمات کوچینگ را برای افراد و سازمان ها، قابل دسترس ساخته اند. چشم انداز این حرفه، با توجه به تاخیر رسیدن موج های تحول جهانی به کشور ما، بسیار روشن است.
