در این پست به دلنوشته هدف از خلقت من خواهیم پرداخت.
? خدایا!
یک بار دیگر، منِ دلتنگ و مشتاق را به مهمانی خودت دعوت کردی. هرچند من، همیشه مهمان تو هستم...
? خدای من! لطف و رأفتت همیشه بیش از آن بوده است که به خاطر خطاهایم مرا از خودت و نعمت‌هایت محروم کنی. خودت شاهدی که معصیت‌هایم نه از روی دشمنی و لجاجت، بلکه از روی جهل و ضعف بوده‌اند. پس خودت به بندهٔ جاهل و ضعیفت رحم کن.
? خدای من!
مگر نه اینکه هدف از خلقت من، یاری امام زمانم بوده است؟ مرا ببخش اگر دستانم جز برای «او» قلم زده‌اند، اگر چشمانم چیزی دیدند که «او» را محزون کرده است، اگر زبانم جز در جهت رضای «او» به سخن گشوده شده است و اگر ذهنم جز به یاد «او» مشغول گشته است.
خودت مرا در این مهمانی، به پاکی و طهارت آراسته بگردان و تقدیرم را یاری «او» قرار بده.
