تو گفتی فقط به آدمها اعتماد نکن... ولی خوب من فقط همین حرفتو گوش نکردم چون وقتی منو فرستادی و نزاشتی حتی لوازمامو جمع کنم ازت ناراحت بودم واسه همینم اون روزی که یوهو بیدار شدم کلی گریه کردم ولی نبودی آرومم کنی فقط یه نفر آرومم کرد که از جنس همین آدما بود... شایدم فقط شکل همین آدما بود خیلی مهربون بود خوب اونقدری مهربون بود که وقتی گرسنه بودم وجودشو برام جدا میکرد و میداد من بخورم آخه اون اولا غذا نمیخوردم فقط هر دفعه از شیره ی قلب او خانوم... آخ یادم رفت بگم بهش میگفتم مادر.... مامان.... چقدر زیبا بهم محبت میکرد اصلا شاید تقصیر اون بود که من همه رو به چشم و شکل اون میدیدم.. اما نفر دومم خیلی خوب بود اما خشن بود بهم حال میداد اما انگار بلد نبود مثل مامان بهم محبت کنه بابام بود این دو نفر همه جا باهام بودن.... تو کجا بودی خوب نبودی که. یا بودی....
خدایا خیلی از اون وقتها گذشته کاش خودخواه نبودی و هر کار خودت دوست داشتی نمیکردی مگه اصلا تو کی هستی.... چرا اینقدر تو همه کارا دخالت میکنی..... ببخشین عصبی شدم.... بیا یکمی کنار ساحل راه بریم خیلی خستم.... از آدمها از این زمونه از خودم از تو....
پایان پارت 2.... بیایین پارت 3
