در طول بیست و سه سال زندگی با اشخاص و افراد متفاوتی همکلام، همفکر و همکار شدم. در هیچ دورهای از زندگی به دوستان مذهبی یا به قول معروف بچه مسلمون نزدیک نبودم و خط فکریشان را درک نمیکردم. شاید کم لطفی من بوده که نتوانستم با این دسته افراد ارتباط بیشتری برقرارکنم.
نزدیک به شش ماه افتخار همکاری با این نوع افراد را دارم،نه یک کلام حرف زشت، نه یک کلام ناسزا، نه یک کلام بدگویی، نه یک بار تندخویی، نه یک مرتبه خشم و عصبانیت بیجا، نه یک مورد جاه طلبی و نه یک دفعه بیاحترامی... بخدا که ندیدم!
شاید پیش خود بگویید که در هر طیف فکری آدم خوب و بد هست و نباید این گونه افراد را دسته بندی کرد. حتما من هم اینگونه فکر میکنم، اما حقیقتا به این باور رسیدم کسانی که به مسائل ارزشی از قبیل دنیا و آخرت و امثال آن ها اعتقاد دارند، به مراتب انسان هایی باوجدان و خالص هستند. قطعا زنان و مردان با اصالتی دیگری هم هستند که همچین خط فکری ندارند. اما طی این سال هایی که به خاطر دارم به درستی این افراد ندیدم که ندیدم که ندیدم!
چشمها را باید شست، جورد دیگر باید دید...