ستاره شناسان رصدخانه جنوبی اروپا (ESO) پس از حدود سه دهه رصد یک ستاره در نزدیکی سیاهچاله‌ای در مرکز کهکشان راه شیری، متوجه شدند که تئوری «نسبیت عام» آلبرت انیشتین و مشخصاً بحث سیاهچالهها درست بوده است. وبسایت فناوری CNET طی گزارشی به این یافته جدید ستاره شناسان اروپایی پرداخته است.
نظریه اینشتین نتایج اخترفیزیکی مهمی به دنبال داشت؛ برای مثال، وجود سیاهچالهها را نشان می‌دهد (مکان‌هایی در فضا که در آن فضا و زمان طوری ناهموار شده‌اند که هیچ چیز، حتی نور نمی‌تواند از آن فرار کند)، حالتی که در پایان عمر برای ستاره‌های پرجرم ایجاد می‌گردد. شواهد فراوانی وجود دارد که نشان می‌دهد تابش‌های شدید گسیل شده از برخی اجسام نجومی، مربوط به سیاهچالهها است. برای مثال، ریزاختروش‌ها یا هسته کهکشانی فعال نتیجه حضور سیاه‌چاله‌های ستاره‌وار و سیاه‌چاله‌هایی با جرم‌های بسیار بسیار زیاد هستند. خم‌شدن نور توسط گرانش می‌تواند منجر به پدیده‌ای موسوم به «همگرایی گرانشی» گردد که موجب دیده شدن چند تصویر از یک شئ نجومیِ دور در آسمان می‌شود. هنگامی که دانشمندان در سال ۲۰۱۹ تصویری از یک سیاهچاله را شکار کردند، پیش بینی‌های انیشتین درباره آنچه ممکن است واقعیت داشته باشد، درست به نظر می‌رسید.
