بعد از مدتها یه جایی تو خلوت واقعی خودت می نشینی...

همه‌ی بهونه‌ها رو یکی‌یکی کنار می‌گذاری.

نگاهت می‌افته به گذشته، به فرصت‌هایی که ازشون عبور کردی،

و به یک حقیقت تلخ می‌رسی:

«می‌شد کاری کرد… فقط خودت نخواستی.»

فاطمه داداشی