رضا براهنی می‌گوید «نویسنده مانند یک انسان عادی افسرده نیست که برای درمان نزد روانپزشک برود. وی قادر است با نوشتن بر افسردگی خود مسلط شود و خود را درمان کند.»
البته من با حرف براهنی ،موافق نیستم.
نویسنده هم مانند دیگران در مواردی باید از روانپزشک یا روانشناس کمک بگیرد.
در این گونه مواقع نوشتن می‌تواند مکملی برای تسریع روند درمان باشد.
برای رهایی ازافکار منفی باید شجاعت تجربه‌ی آزاد نویسی را داشته باشیم.
حواس مان باشد که نوشته درمانی فقط با استمرار و مداومت به نتیجه می‌رسد.
تفننی و هراز گاهی نوشتن فقط حکم مسکّن را دارد.
