روتین ها یا همان عادت های زندگی می توانند آرامش بخش باشند و می توانند با گذر زمان بی حاصل و بی ثمر باشند.
همه ی بزرگان دنیای پیشرفت مدام تشویق می کنند که از دایره امن خارج شویم
هنگامی که افراد در این دایره قرار دارند سعی می کنند فعالیت و ریسک پذیری ، استرس و اضطراب خود را به حداقل برسانند و امنیت روانی را برای خود فراهم کنند
این در حالی است که تک تک ما برای رسیدن و پیمودن مسیر موفقیت به حالت اضطراب نسبی یا اضطراب پیش برنده نیاز داریم.
هر زمان که تصمیم می گیرید کاری را انجام دهید مغز چه دستورهای بازدارنده ای را به شما می دهد؟
تا زمانی که اقدام نکنید انگیزه ای برای انجام کار ندارید .
هر زمان تصمیم می گیریم کاری را انجام بدهیم هجمه ای از افکار و احساسات توام با ترس و اضطراب به سراغ مان می آید
در حالیکه می دانیم هنگامی که خود را به چالش می کشیم ، نتایج شگفت آوری را به دست خواهیم آورد.
با اضطراب بهینه یا پیش برنده عملکرد ذهنی مان به اوج می رسد و کارآمدتر خواهیم بود.
تصور کنید شخصی از حضور در جمع ها و اظهار نظر نزد دیگران، ترس و اضطراب دارد.
هیچگاه اقدامی برای رفع آن نمی کند . چنین فردی تمام سالهای خود را در ترس و استرس و خود سرزنشی ها بسر خواهد برد.
بیرون آمدن از منطقه امن شجاعت می خواهد
هنگامی که از منطقه امن خود خارج می شوید این کار با گذشت زمان آسان تر می شود چون در واقع به حالت اضطراب بهینه یا پیش برنده عادت می کنید.
پیشنهادم این است که به خودتان اعتماد کنید و تصمیم فوری بگیرید
اگر مضطرب هستید ترس های خود را شناسایی کنید و سپس گام به گام با آنها روبرو شوید .
سعی کنید اضطراب بهینه یا پیش برنده را به یک عادت تبدیل کنید
هر هفته یا هر ماه چیز جدیدی یاد بگیرید .
زمانی که تصمیم می گیرید کار جدیدی انجام بدهید که قبل از این انجام نمی دادید ، باعث می شود به دنبال
کسب و کار جدید بروید. رفته رفته با انرژی بیشتر با چالش های جدید روبرو خواهید شد.
هدف این است که از منطقه امن خارج شویم و خود را به چالش بکشیم و اگر نیاز هست مهارتی را یاد بگیریم ، دست دست نکنیم.
