چرا دهانتان بسته است؟ روشنفکران!
▪️کجایید ای مدعیان روشنفکری؟ ای فریادگران همیشهمدافع آزادی، انسانیت، حقوق بشر؟ چرا این روزها خاموشاید؟ چرا قلمهایتان خشکیده؟ چرا دهانتان قفل شده و زبانتان در کام چسبیده؟
▪️غزه در آتش میسوزد…
کودکان با دستان کوچک و پیکر خونآلود از زیر آوار بیرون کشیده میشوند…
مادران جنازهی تکهتکهشدهی فرزندانشان را در آغوش میکشند…
اما شما، شما که دینتان را انسانیت میدانید، کجا هستید؟
▪️شما که شب و روز از آزادی مینویسید، از عدالت، از رهایی انسان…
چرا هیچ نمیگویید وقتی یک ملت، زندهزنده در قفس آهن و آتش، له میشود؟
چرا سکوت کردهاید؟ چون قربانی فلسطینی است؟ چون مظلوم مسلمان است؟ چون جلاد، اسرائیل است؟
▪️آهای نویسندهی همیشه نگران غرب.
آهای شاعر دغدغهمند پاریس و نیویورک.
آهای فیلسوف اتوکشیدهی حقوق بشر.
اینجا غزه است؛ مدرسه، بیمارستان، نان، آب، کودک، زن، خواب و رویا با خاک یکسان میشود.
انسانیتتان کجاست؟ آزادیتان چطور؟
شعارهایتان؟ پستهایتان؟ عکسهای ژست روشنفکری با فنجان قهوه؟
کمی از حنجرهتان را، که برای جان سگهای خیابانی فریاد میکشید، برای جان انسانهای بیگناه فلسطینی خرج کنید
▪️ما شما را میبینیم…
تاریخ هم شما را خواهد دید.
و مطمئن باشید، فردا که شرمساری در پیشانی شما حک شود، آنها که امروز در خون غلطیدهاند، قضاوتتان خواهند کرد.
ما از سکوت شما صدای خیانت میشنویم.
و این سکوت، از هزار فریادِ دشمن، رسواتر است.
پی نوشت: عکس ها تزئینی است!
