قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام إِنَّا أَنْزَلْناهُ نُورٌ کَهَیْئَةِ الْعَیْنِ عَلَی رَأْسِ النَّبِیِّ وَ الْأَوْصِیَاءِ لَا یُرِیدُ أَحَدٌ مِنَّا عِلْمَ أَمْرٍ مِنْ أَمْرِ الْأَرْضِ أَوْ مِنْ أَمْرِ السَّمَاءِ إِلَی الْحُجُبِ الَّتِی بَیْنَ اللَّهِ وَ بَیْنَ الْعَرْشِ إِلَّا رُفِعَ طَرْفُهُ إِلَی ذَلِکَ النُّورِ فَرَأَی تَفْسِیرَ الَّذِی أَرَادَ فِیهِ مَکْتُوباً.
امام صادق علیه السلام:
انا انزلناه نوریست به شکل چشم که روی سر پیامبر و اوصیاء ایشان است. هرکدام از ما اهلبیت، چنانچه بخواهیم به امری از امور زمینی یا آسمانی تا حجابهایی که بین عرش تا خداوند است علم پیدا کنیم، با اندک توجهی به آن نور، تفسیر آن مطلب را در آن نور مشاهده می‌نماییم.
(بصائرالدرجات جزء۹ باب۱۲ حدیث۵)
