امام هادی علیه السلام:
الْعِتَابُ مِفْتَاحُ الثِّقَالِ وَ الْعِتَابُ خَيْرٌ مِنَ الْحِقْدِ.
توبیخ و گلایه کردن کردن، کلید کدورت و سنگینی است لکن گلایه کردن بهتر از کینه به دل گرفتن است.
بی تردید کینه‌ی برادران ایمانی را به دل داشتن صفتی مذموم است و حسب آنچه در روایات آمده کینه، حسنات را از بین می برد و کسی که کینه را از خود دور کند قلبش آرامش و آسایش پیدا می کند. در روایتی از سالار شهیدان نیز آمده است شيعيان ما دل هايشان از هر خيانت، كينه و فريبكارى پاك است.
در روایت فوق، امام هادی علیه السلام سرزنش و گلایه را مورد مذمت قرار داده اند اما اگر قرار باشد انسان با سرزنش و گلایه نکردن، کینه‌ی کسی را به دل داشته باشد، بهتر است گلایه کند و عقده‌ی دلش را نسبت به او باز کند و کینه اش را نسبت به او از بین ببرد.
(بحارالانوار ج۷۵ ص۳۶۸ )
