احتمالا شما هم این اصطلاحی را که ما ایرانی‌ها فرهنگ آپارتمان نشینی نیاموخته‌ایم شنیده باشید. اما برای ارتقای این فرهنگ چه باید کرد؟
اولین قدم شناختن حق و حقوق ماست. در ادامه به این حق و حقوق آپارتمان نشینی اشاره می‌کنیم.
* آپارتمان ملک شخصی نیست و با بقیه واحدهای مجتمع شریک هستید.
* قبل از اینکه در آپارتمان مستقل شوید از تمامی حق و حقوق خود مطلع شوید. پارکینگ و انباری را طبق سند در اختیار بگیرید و از انباری و پارکینگ دیگران استفاده نکنید.
* قسمت های عمومی ساختمان، مخصوص به تمامی ساکنین است. قبل از استفاده باید تمامی ساکنین مجتمع رضایت داشته باشند.
* از گذاشتن کفش، گلدان و یا وسایل دیگر در راه پله ها و راهروها خودداری کنید.
* از ضربه زدن به دیوارها هنگام جابجا کردن اشیا نظیر میز و مبل و غیره اجتناب کنید چرا که باعث اذیت بقیه ساکنین می شود و بهتر است این کار را در زمان های مناسب انجام دهید.
*به هیچ عنوان حق امر و نهی با ساکنین آپارتمان را ندارید. از جدل و بحث با ساکنین اجتناب کنید.
* از آویزان کردن لباس، که از بیرون ساختمان قابل مشاهده باشد خودداری کنید.
* نگه داری سگ، کبوتر، قناری و غیره در تراس و یا بخش‌های عمومی آپارتمان ممنوع است.
*در صورت بروز هر گونه خرابی، سریعاً مدیر ساختمان را آگاه کنید.
* مدیر ساختمان باید از بین ساکنین مجتمع و با رضایت تمامی ساکنین انتخاب شود.
* در صورتی که آسیبی به وسایل عمومی ساختمان وارد شود، همان شخص باید هزینه ی تعمیر را پرداخت کند.
* اسباب کشی با آسانسور ممنوع است و سرایدار باید از اسباب کشی ساکنین با آسانسور جلوگیری کند.
* وجود اختلاف بین ساکنین در چار چوب این موارد باید توسط مدیر حل شود.
* مدیر ساختمان حق دخالت در مسائل شخصی افراد را ندارد.
* تمامی همسایگان باید به قوانین صادر شده از سوی مدیر احترام گذاشته و آن ها را به طور کامل رعایت کنند.
* مدیر ساختمان نباید به هیچ عنوان خود را از بقیه ساکنین ارجح بداند و از طرفی دیگر ساکنین باید قدر زحمات مدیر را بدانند و به او احترام بگذارند.
* از دیگر قوانین آپارتمان نشینی، حفظ شئونات اسلامی است. آقایان از راه رفتن با شلوارک و زیر پیراهن در فضاهای عمومی دوری کنند.
