من یک برنامه‌نویس هستم و همان‌طور که می‌دانید روزیِ ما با لپ‌تاپ یا کامپیوترهای شخصی در می‌آید. از همین رو خراب شدن یا کار نکردن لپ‌تاپ عواقب خیلی بدی برای ما برنامه‌نویس‌ها خواهد داشت. مدت زیادی بود که لپ‌تاپ من خیلی کُند شده بود و تقریباً کار کردن را غیر ممکن کرده بود. من که یک پروژه نرم‌افزاری هم دستم بود و باید آن را به زودی تحویل می‌دادم، چند راه پیش روی خود دیدم:
خُب البته این خیلی گزینه ایده‌آلیست اما با توجه به وضعیت فعلی بازار، تهیه یک لپ‌تاپ معمولی که قدرت و سرعت مناسبی برای کارکردن داشته باشد کمِ کم، ۱۰ میلیون تومان آب می‌خورد.
این هم گزینه خیلی مناسبی بود. می‌شد یک آی‌مک قدیمی (حدوداً تولید سال 2015) را با یک کانفیگ قابل قبول بین ۵ تا ۸ میلیون تومان خرید. اما باز هم چند اشکال وجود داشت:
یکی این که پیدا کردن یک آی‌مک دست دوم سالم کار خیلی آسانی نیست. هرچند برای نویسنده این امکان تقریباً مهیا شده بود. دوم این که آی‌مک را نمی‌شود مثل لپ‌تاپ هرجایی با خودمان همراه کنیم. ایراد دیگری هم که بود هزینه‌ای بود که ناچار باید پرداخت می‌شد و این هرچند از خرید یک لپ‌تاپ نو ارزان‌تر در می‌آمد اما به هر حال فشار اقتصادی خودش را داشت.
قطعاً به صرفه‌ترین راه حل همین بود! به خصوص که لپ‌تاپ قدیمی من کاملاً سالم بود و مشکل من فقط سرعت پردازشش بود. اگر آماده هستید شرح این راه حل کم هزینه را در ادامه این مطلب دنبال کنید.
سرعت پردازش یک کامپیوتر یا لپ‌تاپ به چیزهای مختلفی بستگی دارد اما در مورد لپ‌تاپ، تنها چیزی که شما می‌توانید به راحتی آن را ارتقا و بهبود ببخشید، رَم (RAM) و هارددیسک (Hard Disk) آن است.
خوشبختانه طراحان لپ‌تاپ‌ها فکر چنین روزهایی را کرده‌اند و محل قرارگیری رم لپ‌تاپ و هارددیسک آن را جای مناسب و در دسترسی قرار داده‌اند. اگر این طور نباشد، شاید مجبور شوید همه پیچ‌های لپ‌تاپتان را باز کنید.
همان طور که در تصویر بالا می‌بینید می‌شود به راحتی رم‌های لپ‌تاپ را در آورد و عوض کرد. فقط این نکته را فراموش نکنید تا زمانی که لپ‌تاپ شما مشمول گارانتی هست، نباید توسط شما یا تعمیرکاری غیر از شرکت گارانتی‌کننده باز شود.
برای تعویض رم، حتماً در اینترنت مدل لپ‌تاپ خود را جستجو کنید تا متوجه بشوید از چه نوع رم و تا چه میزان ظرفیتی می‌توانید استفاده کنید. هر مادربردی (Motherboard) محدودیت‌های خاص خودش را دارد. اما معمولاً می‌شود میزان حافظه رم را تا دوبرابر بیشتر کرد. مثلاً اگر الان رم سیستم شما 4GB است به احتمال زیاد تا 8GB ارتقاء را پشتیبانی می‌کند.
اگر بدشانس نباشید، محل قرارگیری هارددیسک (HDD) هم نباید خیلی دور از دسترس شما باشد. مطابق تصویر زیر یک جایی در پشت لپ‌تاپ:
اگر می‌خواهید تمام نرم‌افزارهایی که با آن‌ها کار می‌کنید به سرعت باز / بسته شوند یا به سرعت فایل‌های ویرایش شده شما را ذخیره‌سازی کنند، حتماً باید یک هارددیسک از نوع SSD تهیه کنید. سرعت این هاردها به هیچ عنوان با انواع معمولی‌شان قابل قیاس نیستند. البته تنها مشکلی که در تهیه این هاردها هست قیمت به نسبت بالای آن‌هاست به طوری که احتمالاً بیشتر از 512GB نتوانید تهیه کنید. نویسنده هم موفق به خرید ظرفیت بیش از 240GB نشد.
بعد از این باید حواستان جمع باشد که فقط سیستم‌عامل و نرم‌افزارهای کاربردی و مهم‌تان را روی این درایو ذخیره کنید و از انباشته شدن فایل‌های دانلودی روی هارد SSD جداً خودداری کنید زیرا به سرعت پُر خواهد شد.
نگران این موضوع نباشید! کافیست هارد قبلی خود را - که احتمالا بین 750GB تا 1000GB ظرفیت داشته - به یک هارد اینترنال (داخلی یا Internal) یا هارد اکسترنال (External) تبدیل کنید.
برای این کار شما نیاز دارید یک مبدل تهیه کنید. در این نوشته به تبدیل هارد قدیمی لپ‌تاپ به یک هارد اینترنال که کمی پیچیدگی دارد خواهم پرداخت.
برای این کار کافیست یک مبدل به نام کدی (Caddy) که قیمت کمی بین ۵۰ تا ۱۰۰ هزار تومان دارد تهیه کنید. و هارددیسک قدیمی خود را درون آن قراردهید:
قسمت ناراحت‌کننده ماجرا دل‌کندن از DVD-ROM لپ‌تاپ است که به لطف استفاده کم در این دوره و زمانه، نباید کار خیلی سختی باشد.
به هر حال «هر که طاووس خواهد، جور هندوستان کشد.»
شما با خارج کردن درایور DVD و جایگزینی آن با هارد قدیمی خود، یک لپ‌تاپ به‌روز شده با فضای ذخیره‌سازی کافی و البته بدون DVD-ROM خواهید داشت. آن هم با هزینه‌ای حدود یک تا یک‌ونیم میلیون تومان!
ممنون از توجه شما به این نوشته، امیدوارم مفید بوده باشد.
