ما نیازھایمان را، که مجموعه‌ای از صفات و محسوسات است، از کجا تأمین کنیم تا از صفات خدا بی‌نیاز شویم تا بتوانیم خود خدا را مخاطب قرار داده و به او نزدیک شویم تا با این عمل، تسبیح پروردگار را به‌جا آورده باشیم؟
پس در اینجا پی می‌بریم که باید حتماً کانون‌ھایی باشد که مردم به آن پناه ببرند و بتوانند خودشان را از این شرک پاک کنند و خدا را در عمل و نفس زندگی خودشان تسبیح نمایند و با خود خدا ارتباط برقرار کنند نه با صفات او. صفت‌پرستی ھمان بت‌پرستی است که با کمی توجه به تاریخ زندگی بشر، می‌بینیم که چنین بت‌پرستی‌ھایی در جلوه‌ھای گوناگون مظاھر طبیعی و دیگر چیزھا به‌وفور یافت می‌شود؛ مثل دریا‌پرستی، کوه‌پرستی، درخت‌پرستی و... . و ھمچنین پرستشِ کانون‌ھای ستم و قدرت و ثروت که آن‌ھم به علت صفت‌پرستی بشر است. پس راه چیست؟
.....
پاسخ این مطلب را در کتاب خداشناسی عرفانی صفحه6،اثر استاد علی اکبر خانجانی مطالعه فرمایید:
www.khanjany.org
