هر کسی یا چیزی که در دل آدم است و دل را اشغال کرده است در آن واحد مولد عشق و نفرت است.
موجب عشق و جاذبه است زیرا کانون وجود و جاودانگی را اشغال کرده است.
موجب نفرت است زیرا این حریم هستی جاوید را دچار مخاطره و هراس نابودی نموده است
زیرا خود آن فرد یا چیز، پدیده ای محدود و میراست که حریم بی حدّ وجود یعنی دل را اشغال کرده است
مگر آنکه آن کس،خدا یا یکی از اولیای الهی باشد که نور جاودانگی است و یا به این نور متصل است.
این راز دیالکتیک دل و عشق است....
منبع:کتاب از خود تا خودآ،صفحه57،اثر استاد علی اکبر خانجانی
دانلود رایگان این کتاب:
www.khanjany.org