مؤلف : استاد علی اکبر خانجانی
تاریخ تألیف :1360
تعداد صفحه:10
قسمت دوم – بقیه ماجرا
به یاد صمد بهرنگی
معلمی عاشق که معلم بودن را تعلیم داد
تقدیم به :
آب کم جوی تشنگی آور بدست
تا بجوشد آبت از بالا و پست
بچه های گنده سلام و شب همه تان بخیر .
از آن شب که قصۀ ماهی سیاه کوچولو را از صمد و به نقل از ماهی پیره ، مادربزرگ ماهیها شنیدید ، تا امشب که من می خواهم بقیه ماجرا را برایتان تعریف کنم مدت زیادی میگذرد . مطمئناً اگر صمد می بود خودش این کار را می کرد . ولی در غیاب او ، از آن موقع تا حال هیچکس نبود که ادامه این قصه را بر عهده بگیرد و ماهی سیاه کوچولو ، سرگردان و گمنام ، بتدریج در ذهن بچه ها در حال فراموش شدن بود. برای همین من خودم را موظف دیدم که اینکار نیمه تمام را ادامه دهم . سالها طول کشید که بتوانم سرنخی از ماهی سیاه و ماجراهایی که بعد از شکم مرغ ماهی خوار بر او گذشت بدست بیاورم .
آره ، ماهی سیاه کوچولو که یادتان میاد . ماجراهایی که بر او گذشت و یا در واقع ماجراهایی را که او خود برای خویش انتخاب کرده بود. تا اینجا یادمان هست که با خنجری که دوستش مارمولک به او داده بود ، از درون شکم مرغ ماهی خوار، معدۀ او را درید و رها گشت و در فاصله میان زمین و آسمان در هوا معلق بود. تا اینجای قصه را صمد برایمان دنبال کرد و صمد در جستجوی بقیه سرگذشت ماهی سیاه کوچولو بود که ناگهان خود او را مرغ آدم خواری ربود . و ما از اینکه بقیه ماجرا را از خود او بشنویم محروم گشتیم .
حالا بقیه این قصه را از آن ماهی سرخ کوچولویی که آن شب تا صبح خوابش نبرد و حالا خود ماهی گنده ای شده ، بشنوید :
