دغدغه دانشگاه رفتن یا نرفتن توی مقطع کنکور برای خیلی ها اتفاق میوفته،منم که حالا اینور پل وایسادم و دارم اوضاع رو میبینم وظیفمه که روشن ترت کنم.
چون واقعا اهمیت میدم به این مسائل سرنوشت ساز و برای همینم هست دومین پستم هم مخاطب کنکوری بیشتر داره ?
حالا بریم یا نه؟
ببینید بچه ها یکم بیایید گسترده تر فکر کنید که آیا شما کجا هستید ؟ یه وقتی یادتون نرفته باشه که باید واقعا زندگی کنید .خب این یعنی چی !
یعنی اینکه همه چی درس نیست واقعا،قشنگ تر بگم همه چیه دانشگاه هم درس نیس .بودن و هستن خیلیا که تا عمری ازشون میگذره عهه! تازه میفهمن که لذتی نبردن از وقت و جوونی شون و..
اینارو بهت میگم که بدونی اگه خیلی علاقه داری به دانشجو شدن بشو ،اما کنارش فعالیت های دیگه هم انجام بده واقعا تو دانشگاه این فرصت ها هست تا خودتو بسازی و تنها هدف، درس خوندن نیست
برای تویی هم که شاید به اجبار (آرزوی )خانوادت میخواهی بری باز هم سودش همینجاشه:)
حتما لازم نیست همه درساتو ۲۰ بشی که تا از دانشگاه رفتنت منصرف نشده باشی ،قبول شو معمولی قبول شو. حتی بنظرم درس خوندن
شیرین تره . چون ۴ ساعت بکوب مثل دبیرستان سر کلاس نگهت نمیدارن. تو دانشگاه دلیل و انگیزتم برای درس خوندن بیشتر میشه ! بالاخره چیزی که تاحالا بهت نشون ندادن میادو بهت سلام میکنه. موجودی به اسم جنس مخالف !
روابطی که تو دانشگاه ساخته میشه تورو آدمی با روابط اجتماعی قوی تر میکنه،۱۰ نفر بیشتر میشناسنت و از کجا معلوم که ی فرصت کاری خوب با آشنایی یه آدم خوب پیدا نکنی ؟
اره..تو دانشگاه واقعا یاد میگیری که زندگی کنی
حالا همه اینهارو بزار کناره یه سری واحدا که مجبوری پاس کنی،نه علاقه ای،نه کاربردی و نه آب و نونی !پس خوبشم هست،بدشم هست .
بشین فکراتو بکن با خودت. اگه میبینی خب با این چیز ها هم دانشگاه چیزی بهت اضافه نمیکنه،راهت این نیس شاید و تو میتونی از همین دیپلم و این سن کارتو مهارتتو بدست بیاری پس عمرتو هدر نده.
امیدوارم زندگی کردن رو یاد بگیری.
