خود را میان یک پیاده‌روی شلوغ در روشنی روز تصور کنید یا فکر کنید در اوایل شب در خیابانی خلوت منتظر اتوبوس ایستاده‌اید؛ خطرات زیادی در گوشه و کنار شهر ما را تهدید می‌کنند. زورگیری، سرقت وسایل گران‌بها، آزارهای کلامی، تعرض و تجاوز جنسی یا هر نوع دیگری از خشونت، نمونه‌هایی از این خطرات هستند.
هر یک از ما ممکن است قربانی این تهدیدها باشیم پس در اولین قدم باید بدانیم چگونه می‌توانیم از اینکه یک قربانی باشیم، پیشگیری کنیم. چرا که پیشگیری بسیار ساده‌تر و کم‌خطرتر از دفاع در زمانی است که فردی به سمت ما هجوم آورده و ما ترسیده‌ایم.
در این نوشته چند راهکار مهم را به شما معرفی خواهم کرد. مهم نیست چند سال دارید و اینکه دختر هستید یا پسر؛ این راهکارها را تمرین کنید. چرا که پس از مدت کوتاهی به رعایت ناخودآگاه آن‌ها عادت خواهید کرد.
در همین ابتدا یادآوری کنم؛ همه راهکارهای زیر بسته به شرایط، تا زمانی کاربرد دارند که افراد مهاجم حداقل چند متر با شما فاصله دارند.
هنگامی که خود را در شرایط تهدید جدی یافتید، به هیچ وجه بر سر امنیت جانی خود ریسک نکنید. وسایل شما هرقدر گران باشند، قابل جایگزینی هستند و با کمی تلاش، دوباره آن‌ها را خواهید خرید، اما سلامتی و جانتان نه!
اگر با اعتماد به نفس قدم بردارید، قدرتمند جلوه خواهید کرد. قوی بودن شما به طور ناخودآگاه مهاجمان را می‌ترساند و تا حد زیادی آن‌ها را از حمله به شما منصرف می‌کند.
درست از لحظه‌ای که به بیرون خانه می‌آیید سر خود را بالا بگیرید، با دقت به همه‌جا نگاه کنید و محکم و هدفمند گام بردارید. وانمود کنید به همه اتفاقات اشراف دارید تا احتمال اینکه توسط مهاجمان، آسیب‌پذیر شمرده شوید، تا حد ممکن کم شود.
مهم است که به آنچه در خیابان می‌گذرد آگاه باشید تا پیش از نزدیک شدن مهاجمان، فکری برای نجات خود کنید.
به یاد داشته باشید، گذاشتن هندزفری، استفاده از تلفن همراه (پیام دادن یا صحبت کردن با آن)، یا پوشیدن یک سوئیشرت کلاه‌دار بزرگ که دید اطراف را محدود کند، همگی از آگاهی شما نسبت به پیرامون می‌کاهند.
چند علامت مهم که همیشه باید حواستان به آن‌ها باشد، عبارتند از: صدای موتورسیکلت در پیاده‌رو، فردی که مدتی است با سرعت ثابت با شما گام برمی‌دارد، فردی که در فرورفتگی دیوار خانه‌ها یا پشت درختان پنهان شده است و افرادی که ناگهانی به شما تنه می‌زنند (و در همین حین موبایل را از جیب شما سرقت می‌کنند).
سارقان باید بدانند چیزی وجود دارد تا در ازای به دست آوردن آن ریسک کنند.
وسایل قیمتی خود مانند کیف پول، تلفن همراه و ساعت هوشمندتان را در جیب بگذارید یا زیر آستین لباس مخفی کنید و تا زمانی که واقعا نیاز به استفاده از آن‌ها پیدا نکرده‌اید از جیب خود خارج نکنید. دست‌بند، گردنبند و جواهرات خود را نیز تا حد ممکن زیر لباس مخفی نگه دارید.
حتی در زمانی که در خودرو شخصی خود از این وسایل استفاده می‌کنید، به گونه‌ای عمل کنید که زیاد نمایان نباشند. چراکه برخی سارقان پس از دیدن اشیا قیمتی، خودرو شما را تعقیب کرده و بالاخره هنگامی که خودرو را پارک کرده و پیاده می‌شوید، آن‌ها را از شما می‌ربایند.
در مورد مسیر حرکت خود پیش‌تر برنامه‌ریزی کنید، به خصوص برای مکان‌هایی که برای اولین بار به آنجا می‌روید(در ادامه در خصوص انتخاب مسیر بیشتر توضیح خواهم داد).
پیش خود فکر کنید اگر لازم است از فردی برای همراهی خود کمک بگیرید. کیف پول، تلفن همراه یا سایر وسایل گران‌بها را تا حد امکان با خود نبرید مگر آنکه واقعا به آن‌ها احتیاج داشته باشید.
خیابان‌های اصلی، روشن و پرتردد را برای انتخاب مسیر در اولویت قرار دهید. روشنایی بهتر خیابان‌های اصلی و عبور و مرور مردم، شرایط را برای کمین کردن فرد مهاجم یا تهدید و زورگیری سخت‌تر می‌کند.
ضمنا در صورت وقوع تهدید، افراد بیشتری حضور دارند تا به شما برای فراری دادن فرد مهاجم یا دنبال کردن او پس از سرقت کمک کنند. همه این موارد احتمال وقوع تهدید را در خیابان‌های اصلی کمتر از خیابان‌های فرعی می‌کند.
با این حال در شلوغی خیابان، از تلفن همراه، کیف پول، کوله‌پشتی و سایر وسایل قیمتی خود مراقبت کنید و حواستان به افرادی که بیش از حد به شما نزدیک شده یا به شما تنه می‌زنند، باشد.
وجود فروشگاه‌ها و مغازه‌ها، روشنایی حاصل از آن‌ها و تردد کسبه و مردم تا حد خوبی به تامین امنیت معابر کمک می‌کند. پس در انتخاب مسیر خود، خیابان‌هایی که فعالیت کسبه در آن‌ها رونق دارد را در اولویت قرار دهید.
همیشه در نظر داشته باشید که اگر با مورد مشکوکی مواجه شدید، پناه بردن به یک مغازه یا فروشگاه می‌تواند راه حل مناسبی برای فرار از بحران باشد. در آنجا بمانید و اگر نیاز بود فرد مغازه‌دار را در جریان بگذارید.
فرورفتگی دیوار خانه‌های اطراف خیابان، دالان ورودی ساختمان‌ها، درختان و بوته‌های بلند کاشته شده در باغچه‌ها، همگی مکان‌های مناسبی برای کمین افراد مهاجم هستند. علاوه بر این مهاجمان ممکن است شما را به داخل پَستوی دیوار یا پشت یک درخت، هُل داده و از این نقاط کور برای تهدید و سرقت از شما استفاده کنند.
پس بهتر است از دیوارها و باغچه‌های اطراف پیاده‌رو و چند متری فاصله بگیرید تا افراد کمین کرده نتوانند شما را قافلگیر کنند و در صورت هجوم یک سارق، چند متر فضا و چند جهت برای دویدن و فرار داشته باشد.
البته اگر کیف روی‌دوشی به همراه دارید یا مجبور هستید تلفن همراهتان را به دست گرفته و با آن صحبت کنید داستان کمی متفاوت خواهد بود.
در این شرایط بهتر است به دیوار نزدیک شده و کیف یا تلفن همراه خود را در سمتی که به دیوار نزدیک‌تر است بگیرید. این کار موجب می‌شود فضای موجود و قدرت مانور برای سارقین موتورسوار کمتر شود.
اگر کمی دقت کنید، متوجه خواهید شد که چراغ‌های کنار خیابان اغلب برای روشن کردن قسمت ماشین‌رو در نظر گرفته شده‌اند و نه پیاده‌رو. ضمنا در بعضی از معابر مانند بزرگراه‌ها یا خیابان‌های ورودی شهر تردد خودروها بیشتر از عابران پیاده است یعنی پیاده‌روها خالی و ناامن اما قسمت ماشین‌رو شلوغ و پرتردد است.
گاهی می‌توانیم از یک پیاده‌رو تاریک و کم‌تردد صرف نظر و قسمت ماشین‌رو خیابان را برای پیاده‌روی انتخاب کنیم.
روشنایی قسمت ماشین‌رو خیابان توسط چراغ‌های کنار خیابان و چراغ خودروهای عبوری تامین می‌شود و شما مقابل چشم سرنشینان هر خودرو هستید که در شرایط تهدید می‌تواند کمک بزرگی برای شما باشد. ضمنا راه فرار که پیش‌تر در مورد آن توضیح دادیم در قسمت ماشین‌رو مُحیّاتر از کنار دیوار در یک پیاده‌رو باریک است.
با این حال در مسیر ماشین‌رو باید حواستان به سارقان موتورسوار بیشتر جمع باشد.
هنگام قدم زدن در پیاده‌رو، مسیر خود را خلاف جهت حرکت خودروها در مسیر ماشین‌رو انتخاب کنید. این کار دو مزیت دارد.
مزیت اول آنکه حرکت موتورسوارانی که از مقابل به سمت شما می‌آیند را مشاهده می‌کنید و اگر قصد سرقت کیف یا سایر وسایل شما را داشته باشند زودتر متوجه آنان خواهید شد. همچنین اگر موتورسواری از پشت به سرقت کیف یا سایر وسایل شما اقدام کند، مسیر فرار او از طریق خیابان و در خلاف جهت سایر خودروها سخت‌تر خواهد بود.
مزیت دوم این راهکار آن است که شما نسبت به عبور و مرور سایر خودروهایی که از مقابل به سمت شما می‌آیند، آگاه‌تر خواهید بود و در صورت بروز تهدید می‌توانید برای کمک خواستن از آن‌ها سریع‌تر و راحت‌تر اقدام کنید.
به عنوان جمع‌بندی ابتدا امیدوارم هیچ‌کس در هیچ‌کجا، هیچ‌گاه چنین تهدیدهایی را تجربه نکند. چه به شکل زورگیری و خفت‌گیری و چه به شکل هر خشونت دیگری. باز هم لازم می‌دانم تا گفته خودم در ابتدای نوشته را مجددا تکرار کنم که:
همه راهکارهای گفته شده در این نوشته، بسته به شرایط، تا زمانی کاربرد دارند که افراد مهاجم حداقل چند متر با شما فاصله دارند.
هنگامی که خود را در شرایط تهدید جدی یافتید، به هیچ وجه بر سر امنیت جانی خود ریسک نکنید. وسایل شما هرقدر گران باشند، قابل جایگزینی هستند و با کمی تلاش، دوباره آن‌ها را خواهید خرید، اما سلامتی و جانتان نه!
و البته یادآوری کنم که تمرین و تکرار دقیق موارد بالا در مدت کوتاهی تبدیل به عادت‌های ناخودآگاه شما خواهد شد و تا حد زیادی احتمال آنکه در خیابان مورد تهدید واقع شوید را کاهش خواهد داد.
در پایان باید به این نکته اشاره کنم که نوشته بالا بر اساس تجربه خودم و افراد مختلف گردآوری شده است و در تکمیل آن از چند نوشته دیگر نیز کمک گرفته‌ام که لینک آن‌ها را در ادامه آورده‌ام و به شما نیز توصیه می‌کنم اگر فرصت دارید نگاهی به آن‌ها بیاندازید.
