ایده جهانهای موازی از نظریه چند جهانی سرچشمه می‌گیرد و بر اساس آن جهان ما یکی از جهانهای متعدد موجود است که به طور موازی با هم هستند. چندجهانی گروهی فرضی از جهانهای مختلف است؛ جهانهای یادشده همه شامل تمام موارد موجود فضا، زمان، ماده، انرژی، اطلاعات، قوانین فیزیکی و متغیرهایی هستند که آن‌ها را توصیف می‌کنند.
۴ نوع جهان موازی وجود دارد:
۱. فضا بی‌نهایت و قوانین فیزیکی جهانهای دیگر مانند جهان ماست، اما آن‌قدر از ما دور هستند که ارتباطشان با ما قطع شده است و ما فقط می‌توانیم پیام‌ها را در درون جهان خود انتقال بدهیم.
۲. اگر بخواهیم این نوع را با مثالی توضیح دهیم باید گفت زمانی که بین انتخاب ۲ غذا مثلا پیتزا یا ساندویچ مردد شدید، اگر پیتزا را انتخاب کنید، در جهان دیگر شما ساندویچ را انتخاب کرده‌اید.
۳. در این نوع جهان موازی، معادلات ریاضی و قوانین فیزیکی حاکم بر سایر جهان‌ها با جهان ما تفاوت زیادی دارند، اما به نحوی با هم مرتبط هستند. این در حالی است که این نوع از جهانهای موازی می‌توانند از قوانینی کاملا متناقض با قوانین ما تبعیت کنند که هر کدام در جای خود معتبر هستند.
۴. برای مطالعه نوع بعدی و همچنین اثبات یا رد نظریه جهانهای موازی به مقاله جهان های موازی مراجعه کنید.
از آنجا که اختربینی یا طالع‌بینی بر پایه حرکت اجرام آسمانی بنا شده است، شاید بپرسید «آیا این کار علمی است؟». پاسخ این پرسش «خیر!» است. به طور کلی، طالع‌بینی پیش‌بینی آینده یک فرد یا ارائه توصیه‌هایی بر اساس پدیده‌های نجومی تلقی می‌شود. این در حالی است که نجوم به مطالعه اجرام آسمانی، فضا و فیزیک کیهان بر طبق معادله‌های ریاضی و فیزیک می‌پردازد.
تاثیر گرانشی اجرام آسمانی تقریبا با تاثیر گرانشی کیف کوچکی که روی میز گذاشته باشید برابر است! تاثیرات گرانشی ستارگان و سیاره‌ها بر ما تقریبا مساوی با هیچ بوده و این مقدار بسیار ناچیز نمی‌تواند اثری بر شخصیت بشر داشته باشد. در نظر داشته باشید نزدیک‌ترین ستاره به زمین در فاصله حدود ۴ سال نوری است؛ یعنی نور خروجی از آن ۴ سال طول می‌کشد تا به زمین برسد!
زودیاک ماه ها به برج‌های دوازد‌ه‌گانه تقسیم شده است و مدار ظاهری خورشید در میانه، مدار ماه، سیاره‌های عطارد، زهره، مریخ، مشتری و زحل، اورانوس، نپتون و برخی شبه سیاره‌ها را شامل می‌شود.
ستاره
تقریبا ۲۰۰ میلیارد تریلیون ستاره در جهان وجود دارد! ستاره شناخته‌شده‌ترین جرم نجومی و بنیادی‌ترین بخش سازنده کهکشان‌ها است. ستاره چیست ؟ بنا به تعریف، ستاره هر جرم آسمانی عظیم متشکل از گاز بوده که توسط تابش ناشی از منابع انرژی داخلی خود می‌درخشد. ستاره شامل هر جسم آسمانی می‌شود که به اندازه کافی جرم داشته باشد تا بتواند به دلیل فشارهای گرانشی درونش، فرآیند همجوشی در آن رخ دهد.
ستارگان طی میلیون‌ها یا میلیاردها سال متولد شده و می‌میرند. خورشید نیز به عنوان سحابی‌های سیاره‌ای و کوتوله‌های سفید به زندگی خود پایان می‌دهند. این اجرام زمانی تشکیل می‌شوند که مناطقی از غبار و گاز (سحابی) در کهکشان به دلیل گرانش فرو می‌ریزند.
ستاره‌ها به ۶ دسته خورشیدی، آبی داغ، کوتوله سرخ، کوتوله سفید، غول سرخ و نوترونی و سیاهچاله‌ها تقسیم می‌شوند.
