استیون هاوکینگ، فیزیکدان و کیهان‌شناس مشهور بریتانیایی، کتابی به نام «بر شانه‌های غول‌ها» نوشته که تالیفی از آثار علمی دانشمندان بزرگی مثل اینشتین است و در آن به مباحث علمی یوهانس کپلر درباره هماهنگی جهان هم پرداخته می‌شود.
یوهانس کپلر (Johannes Kepler)، منجم، فیلسوف و ریاضیدان آلمانی است و یکی از شخصیت‌های مهم و موثر در انقلاب علمی قرن هفدهم به شمار می‌رود. شهرت او عمدتا به دلیل کشف قوانین حرکت سیاره‌ای و تالیف چند کتاب مشهور در علم نجوم است.
کپلر در دورانی زندگی می‌کرد که هیچ تمایزی بین نجوم و طالع‌بینی وجود نداشت، اما این تمایز بین نجوم به عنوان شاخه‌ای از ریاضیات در هنرهای آزاد و فیزیک به عنوان شاخه‌ای از فلسفه طبیعت دیده می‌شد. او موضوعات مذهبی را با کار خود ادغام می‌کرد و می‌پنداشت خدا، جهان را بنا بر طرحی خلق کرده است که از طریق عقل بشری قابل درک و دستیابی است.
آلبرت اینشتین، فیزیکدان نظری آلمانی، صدها کتاب و مقاله منتشر کرده است و برای خدماتش در حوزه فیزیک نظری جایزه نوبل را در سال ۱۹۲۱ دریافت کرد. او در ۲۶ سالگی، چند مقاله استثنایی و برجسته در مورد موضوعاتی از جمله نسبیت خاص منتشر کرد. بدین ترتیب توجه جهان علم به او جلب گردید و در همین سال مدرک دکتری خود را از دانشگاه زوریخ (University of Zurich) سوئیس دریافت کرد.
او از جوانی مهارت قابل توجهی در ریاضی و فیزیک داشت. اینشتین از ۱۲ سالگی خودآموزی جبر و هندسه اقلیدسی را در طول یک تابستان شروع کرد و در همان سن ۱۲ سالگی به صورت مستقل، اثباتی اختصاصی برای قضیه فیثاغورس یافت. اینشتین خودآموزی علم حساب را در ۱۲ سالگی شروع کرد و در ۱۴ سالگی در انتگرال و حساب دیفرانسیل به مرحله استادی رسیده بود.
در سال ۱۹۳۵، اینشتین و ناتان رزن (Nathan Rosen)، فیزیکدان آمریکایی، از نظریه نسبیت عام استفاده و وجود پل‌های فضا-زمان یا همان کرم چاله را پیشنهاد کردند. این پل‌ها دو نقطه متفاوت در فضا-زمان را به هم وصل می‌کنند و میانبری هستند که می‌توانند زمان سفر و فاصله را کم کنند.
همانطور که گفته شد کرم‌چاله‌ها با نظریه نسبیت عام سازگار هستند. با این وجود برخی دانشمندان معتقدند کرم‌چاله‌ها فقط تجسمی از یک فضای چهاربعدی هستند. یعنی به همان صورتی که یک فضای دوبعدی نشان‌دهنده قسمتی از واقعیت یک فضای سه‌بعدی است، کرم چاله‌ها نیز قسمتی از فضای چهاربعدی را نشان می‌دهند.
کرم چاله‌ها هنوز مشاهده نشده‌اند و دانشمندان آن‌ها را فقط به صورت نظری به آن می‌پردازند. کرم چاله‌ها نه تنها می‌توانند دو منطقه در جهان را به هم وصل کنند، بلکه قادرند دو جهان متفاوت را هم به همدیگر متصل نمایند. بنابراین به عقیده بعضی از دانشمندان شاید در شرایطی خاص سفر در زمان به وسیله کرم چاله‌ها ممکن شود.
این در حالی است که به گفته محققان، برای سفر در فضا به وسیله کرم چاله‌ها، به فناوری بسیار پیشرفته‌تری نسبت به فناوری امروز نیاز است و بشر هرگز در آینده نزدیک به آن دست نخواهد یافت.
