اصطلاح سیاره در اصل از کلمه یونانی Wanderer به معنای سرگردان گرفته شده است. مشاهده این اجرام متحرک تا زمان ظهور تلسکوپ در قرن ۱۶۰۰ با جزئیات بالا ممکن نبود. در یونان باستان ماه، خورشید، عطارد، زهره، مریخ، مشتری و زحل را به عنوان سیاره برمی‌شمردند. زمین یک سیاره در نظر گرفته نمی‌شد و تصور بر این بود که یک جرم مرکزی است و سایر اجرام آسمانی به دور آن می‌چرخند.
سیاره چیست ؟ بعدها اتحادیه بین‌المللی نجوم (IAU) سیاره را به عنوان جرمی تعریف کرد که به دور یک ستاره می‌چرخد، جرم کافی برای گرد یا تقریبا گرد بودن دارد، قمر جرم آسمانی دیگری نیست و زباله‌ها و اجسام کوچک را از اطراف مدار خود حذف کرده است.
سیاره مریخ از نظر دوری از خورشید چهارمین سیاره محسوب می‌شود و با چشم غیرمسلح قابل رصد است. این سیاره دارای سرعت چرخش کمتری نسبت به زمین به دور خورشید بوده و ۶۸۷ شبانه‌روز زمینی طول می‌کشد تا یک بار به دور خورشید بگردد. مریخ تاکنون میزبان بیشترین ماموریت‌ها فضایی بوده است و یکی از امیدهای انسان برای سکونت احتمالی در آینده به شمار می‌رود.
مریخ پس از عطارد دومین سیاره کوچک منظومه شمسی و بعد از زهره دومین سیاره نزدیک به زمین به شمار می‌رود و معمولا رصد آن در آسمان شب آسان است.
سیاره مریخ یا بهرام به دلیل رنگ قرمزش به سیاره سرخ نیز شهرت دارد و تنها سیاره‌ای است که سطح جامد و پدیده‌های جوی آن را می‌توان به وسیله تلسکوپ‌های زمینی مشاهده کرد. این سیاره از بسیاری جهات به زمین شبیه است.
بهرام دارای دو قمر با نام فوبوس (Phobos) و دیموس (Deimos) است که هر دو شکلی نامنظم دارند.
سیاره اورانوس هفتمین سیاره منظومه شمسی ما بوده و جنس آن از گاز است.
کاشف سیاره اورانوس که چهارمین سیاره سنگین منظومه شمسی محسوب می‌شود، ویلیام هرشل (William Herschel)، ستاره‌شناس بریتانیایی-آلمانی، است. اورانوس حدودا هر ۸۴ سال زمینی یک بار به دور خورشید و هر ۱۱ ساعت یک بار به دور خود می‌چرخد.
وجود سولفید هیدروژن در اتمسفر آن باعث می‌شود که به گفته دانشمندان بوی تخم مرغ فاسد بدهد و بدبوترین سیاره منظومه شمسی به حساب آید.
اورانوس ۲۷ قمر از جمله پاک (Puck)، آریل (Ariel)، اومبریل (Umbriel) و تیتانیا (Titania) دارد. این سیاره به رنگ سبز آبی است و بادهای بسیار شدید و تندی دارد که تقریبا به هزار کیلومتر در ساعت می‌رسند.
