ایستگاه فضایی بین‌المللی که به اختصار ISS هم یاد می‌شود، ساختاری دارای چندین بخش قابل سکونت است که در مدار لئو در ارتفاع حدودا ۴۰۰ کیلومتری زمین به دور سیاره ما می‌چرخد. ISS به عنوان یک آزمایشگاه تحقیقاتی در شرایط گرانش کم عمل می‌کند و تحقیقات علمی بسیاری در زمینه‌های اخترزیست‌شناسی، اخترشناسی، هواشناسی و فیزیک در آن انجام می‌شود.
ایستگاه فضایی بزرگ‌ترین دست‌ساخته بشر در فضا است و در ماه چند بار بر فراز ایران حرکت می‌کند و با چشم غیر مسلح مانند یک ستاره پرنور دیده می‌شود. انوشه انصاری، اولین زن گردشگر فضایی و همچنین اولین ایرانی‌تباری که به فضا رفته، در روز ۲۷شهریور۱۳۸۵ به ایستگاه فضایی بین‌المللی وارد شد و ۹ روز در آن اقامت داشت.
در کل ایستگاه‌های فضایی، سازه‌هایی هستند که برای زندگی و کار بشر در فضا طراحی و ساخته شده‌اند. تفاوت ایستگاه فضایی با فضاپیماهای دیگر این است که در آن‌ها امکانات اساسی پیش‌رانی یا فرود بر زمین وجود ندارد.
شاخه متناسب با رشته فضانوردی را می‌توان در حوزه‌های مختلف جستجو کرد. همچنین با مطالعه رشته‌های دانشگاهی مناسب می‌توان در آژانس‌های فضایی مانند ناسا، اروپا و کانادا و همچنین شرکت‌های خصوصی مشغول به کاری در زمینه فضا و نجوم شد.
رشته‌های نجوم، فیزیک، علوم اتمسفریک، زیست‌شناسی، مهندسی هوافضا، مهندسی کامپیوتر، مهندسی برق، مهندسی مکانیک، اویونیک، حسابداری، ارتباطات، روابط عمومی، سینما و عکاسی از جمله این رشته‌ها هستند.
بر اساس تعریف فدراسیون بین‌المللی هوانوردی، پرواز در ارتفاع بالاتر از یکصد کیلومتر «سفر فضایی» به شمار می‌رود. اولین فضانورد جهان، یوری گاگارین (Yuri Gagarin)، کیهان‌نورد روسی بود که روز ۲۳فروردین۱۳۴۰ با فضاپیمای وستوک-۱ (Vostok-1) به فضا رفت و در طول ۱۰۸ دقیقه یک دور مدار زمین را پیمود. اولین زن فضانورد، والنتینا ترشکووا (Valentina Tereshkova)، کیهان‌نورد روسی است که در روز ۲۶خرداد۱۳۴۲ با فضاپیمای وستوک-۶ (Vostok-6) به فضا رفت و نزدیک به سه روز در فضا بود.
ستارگان زیادی در آسمان شب دیده می‌شوند، اما بعضی از آن‌ها به دلایلی شهرت دارند و بیشتر مورد توجه هستند؛ از جمله آن‌ها ستاره قطبی بوده که از دیرباز برای جهت‌یابی استفاده می‌شده است. ستاره قطبی در حقیقت عضوی از یک منظومه سه ستاره‌ای است که درخشان‌ترین آن‌ها ستاره قطبی A نام دارد. ستاره قطبی یک ستاره تپنده است که درخشش آن به طور منظم تغيير می‌كند. روشنایی آن در حد متوسط بوده و قدر ظاهری‌اش حدود ۲ است. تغيير درخشندگی ستاره قطبی به اين دلیل است كه به شکلی منظم منبسط و منقبض می‌شوند. فاصله زمین تا ستاره قطبی ۳۲۳ سال نوری تخمین زده می‌شود.
همانطور که در تصویر می‌بینید با پیدا کردن یکی از صورت‌های فلکی دب اصغر یا دب اکبر می‌توان موقعیت ستاره قطبی در آسمان را پیدا کرد.
