در این مقاله قصد داریم تفاوت و تشابه جعبه پلیمری و جعبه پلاستیکی را برای شما توضیح دهیم.
ابتدا باید تفاوت پلیمر و پلاستیک را برای شما شرح دهم .
پلیمرها و پلاستیک ها در زندگی روزمره ما و در موارد مختلف دیده میشوند و همچنین به منظور انجام اهداف مختلف به کار برده می شوند. تعداد زیادی از وسایل موجود در خانه ما همگی از پلاستیک و یا مواد پلیمری تشکیل شده اند
واژه های پلیمرها(Polymers) و پلاستیک ها(Plastics) معمولا هنگام کاربرد مترادف فرض می شود، اما در واقع با یکدیگر تفاوت دارند
پلیمر یک مولکول بزرگ و یا ماکرومولکول است که از تعداد زیادی از زیر واحدهای تکراری تشکیل شده است و از آنجایی که این ماده دارای محدوده وسیعی از خواص می باشد، هر دو نوع پلیمرهای ترکیبی و یا طبیعی نقش مهمی در زندگی روزمره ما ایفا می کنند. این مواد می‌تواند شامل پلاستیک های ترکیبی مانند پلی استایرن یا پلیمرهای زیستی طبیعی مانند DNA و پروتئین باشند که برای ساختار های زیستی و عملکرد آنها اهمیت ویژه ای دارند.
پلیمرهای موجود به صورت ترکیبی و یا طبیعی از طریق بسپارش و یا پلیمریزاسیون مولکولهای کوچک به وجود می‌آید و این مولکولها نیز با نام مونومر شناخته می شود. اگرچه این ترکیبات مولکولی اندازه کوچکی دارند ولی دارای وزن بالایی می باشند و همین موضوع خود خواص فیزیکی منحصر به فردی را به وجود می‌آورد مانند سختی و استحکتم کشسان گرانرو و گرایش بیشتر به تولید شیشه ها و مواد نیمه بلوری در برابر مواد بلورین. معمولا واژه های پلیمر و رزین نام دیگر برای پلاستیک میباشند. عبارت پلیمر به نوعی از مولکول اشاره می‌کند که ساختار آن از واحدهای مکرر و تکراری تشکیل شده است و خواصی را به وجود می آورد که یکی از آنها وزن بالای مولکولی است. واحدهایی که پلیمرها را تشکیل می‌دهند از مولکول هایی با وزن مولکولی نسبتاً کمی مشتق می شوند.
در سال ۱۹۲۰ و توسط Hermann Staudinger فرضیه ای ارائه شد که بر مبنای آن پلیمرها نوعی ساختارهای مولکولی بزرگ هستند که توسط پیوندهای کووالانسی به یکدیگر متصل شدند.
وی دهه بعدی زندگی خود را صرف جمع آوری شواهدات تجربی برای فرضیه مطرح شده کرد. پلیمرها در حوزه بیوفیزیک و علوم مولکول های بزرگ و علم پلیمر مورد بررسی قرار می گیرند و مورد آخر نیز شامل شیمی پلیمر و فیزیک پلیمر میشود. در گذشته محصولات ساخته شده از پیوند واحد های تکراری که توسط پیوندهای شیمیایی کووالانسی به وجود آمده بودند، به صورت بسیار زیادی در علم پلیمر مورد مطالعه قرار می گرفتند. امروزه بیشتر بر پیوندهای غیر کووالانسی در علم تمرکز می شود. از نظر زیستی تمام مولکول های بزرگ بیولوژیکی مانند پروتئین ها، نوکلئیک اسیدها و پلی ساکارید ها نوعی از پلیمرهای خالص می باشند و یا از زیر مجموعه های پلیمری تشکیل شده اند مانند گلیکوپروتئین هایی که دارای واحدهای اصلاح شده لیپیدی و یا ایزوپرینیلاتی میباشند. در این مورد مولکولهای کوچک لیپیدی و الیگوساکاریدها به روی زنجیره اصلی پروتئین پلی آمید تغییر می کنند.
پلاستیک ها موادی نیمه ارگانیک هستند که از نفت گرفته می شوند و آنها معمولاً با نام پلیمر شناخته می شوند زیرا از پلیمرها تشکیل شده اند. این مواد معمولاً از واکنشهای بسپارشی اضافی و یا چگال تولید می شوند و در دو سطح پلیمرهای ترموستینگ و پلیمر های ترموپلاستیک طبقه بندی می شوند.
پلاستیک های ترموستینگ دارای طراحی، شکل و ویژگی های ظاهری دائمی باشند به این معنی که زمانی که این مواد در معرض حرارت قرار بگیرند حالتی همانند بتن پیدا کرده و نمی‌توان آنها را پس از حرارت دهی تغییر داد. نمونه از این مواد عبارتند از ملامین (که در تولید ظروف آشپزخانه به کار برده میشود) با کلیت (که در دسته ظروف دیده می شود)، پلی استر و رزین های اپوکسی. در مقابل این مواد پلاستیک ها و یا پلیمرهای ترموپلاستیک قرار می‌گیرند که می‌توان آنها را حرارت داد و مجددا و به صورت نامحدود آنها را قالب گیری کرد.
در واقع این مواد پس از قرارگیری در معرض حرارت نرم شده و دوباره قابلیت قالب گیری را دارند (با روش‌هایی مانند قالب گیری تزریقی، قالب گیری بادی و یا شکل گیری به کمک خلا). اکریلیک، پلی پروپلین و پلی استایرن، پلی تن و پلی وینیل کلراید در این دسته قرار می گیرند. انواع ترکیبی از این مواد هم وجود دارند که به منظور بهبود خواص با یکدیگر مخلوط میشوند. رزین های پلی استری با فیلم‌های شیشه‌ای ترکیب می شوند تا نوعی پلاستیک تقویت شده به کمک شیشه را به وجود آورند و از آنها نیز در ساخت قایق و همچنین قلاب ماهیگیری استفاده می شود. ترکیب اپوکسی رزین و فیبر کربن بسیار قوی تر از فولاد میباشد ولی سبک تر است.
در اصل و بطور خلاصه می توان گفت که پلیمر شاخه بزرگتری از پلاستیک است و پلاستیک ها زیر مجموعه پلیمر ها هستند .
حالا با توجه به اینکه تفاوت پلیمر و پلاستیک را تا حدودی متوجه شدید .
در اصل شاید بین این دو نوع جعبه تفاوتی نیست و جعبه پلیمری همان جعبه پلاستیکی هستند .
جعبه های پلیمری مقاومت بالاتری نسبت به جعبه های پلاستیکی دارندزیرا با توجه به ضخامت به کار رفته مواد در تولید این جعبه ها که مقاومت آن را بالا می برد مصرف کننده با اطمینان خاطر بیشتری می تواند از آن استفاده کند.
اما جعبه های پلاستیکی از مقاومت کمتری نسبت به جعبه های پلیمری برخوردار هستند زیرا ضخامت به کار رفته در آن نیز کم و پایین تر است. که البته شاید به دلیل عدم وجود دستگاه های تزریق پلاستیک قوی در کشور است.
برترین تولین کننده جعبه پلیمری در دنیا جعبه پلیکان است لیکن تولید کنندگان ایرانی نیز با توجه به تحریم ها و وجود مواد اولیه در داخل کشور موفق شده اند که این جعبه ها را با کیفیتی قابل رقابت با دنیا این نوع جعبه ها را تولید کنند.
جعبه پلیمری kingcase در ایران تولید شده است و در همین مدت کمی که تولید شده است توانسته تا جای خود را در بازار داخلی باز کند و همچنین بتواند به بازار های صادراتی نیز ورود پیدا کند.
جعبه های پلیمری ما با دو مواد PP و ABS تولید می شوند .
جعبه پلیمری تولید شده با مواد pp وabs چه تفاوتهایی با هم دارند ؟
جعبه پلیمری یا پلاستیکی تولید شده با pp نرم تر هستند و شکنندگی جعبه پلیمری تولید شده با pp کمتر نسبت به جعبه پلیمری abs کمتر است لیکن جعبه های تولید شده با abs خشکتر از جعبه های پلیمری با pp هستند .
ولی جعبه پلاستیکی یا پلیمری تولید شده با pp به دلیل نرم تر بودن در صورتیکه فشار زیادی در مدت طولانی بر آن وارد شود حالت پذیر بوده و از حالت اولیه خارج شده و ممکن از انحنا پیدا کند ولی جعبه تولید شده با abs به دلیل شکننده تر بودن این حالت را ندارند و می توان براحتی از آن برای انبارش کالا با ارتفاع زیاد از آن استفاده کرد .
جهبه پلیمری تولید شده ایرانی دارای نوار درزبندی بر روی درب آن برای خاصیت ضد رطوبت و یا شاید با کمی اغراق ضد آب کردن آن است
