پوریا محمدزاده اوغاز فارغالتحصیل ارشد مهندسی هوافضا دانشگاه صنعتی شریف
در گذشته صنعت چاپ وجود نداشت و کتابت کار دشواری بود، در نتیجه فقط مطالبی که واقعا مهم و باارزش بودند، کتاب میشدند و در کتابخانهها نگهداری میشدند. بنابراین، صرف کتاب بودن یک مطلب برابر بود با باارزش بودن آن مطلب؛ و میتوانستیم مطمئن باشیم که هرکسی که کتاب میخواند، مطلب باارزشی میخواند. پس کتابخوان بودن، واقعا صفت خوبی بود.
ولی امروزه که چاپ کتاب بسیار ساده شده است، هر مطلبی چه ارزشمند و چه بیارزش کتاب میشود. پس هرکتابی باارزش نیست و در نتیجه از این که کسی کتابخوان باشد، نمیتوانیم نتیجه بگیریم که مطالب باارزشی را به مغزش منتقل میکند، بنابراین دیگر صفت کتابخوان بودن، همیشه صفت مثبتی نیست.