فکر میکنم یکی از سخت ترین های زندگی، انتخاب بین بد و بدتره! حتی از وجوهی از انتخاب بین خوب و خوبتر هم سخت تره، چون تبعات ملموس تر و سنگین تری داره، حتی ممکنه چند سال بعد برات محرز بشه چیزی رو که به عنوان بد انتخاب کردی اتفاقا گزینه بدتر بوده!
... به هرحال، مصادیق این موضوع هم در طول تاریخ و هم در زندگی فردی و اجتماعی ما زیاده و از اونجا که زندگی هم دکمه بازگشت نداره و نمیدونیم اگر از بین گزینه های موجود انتخاب دیگه ای میداشتیم الان توی چه وضعیتی بودیم و لذا امکان قیاس هم نخواهیم داشت؛ شاید حتی در برخی از موارد هیچ وقت هم متوجه نشیم در زمانی که دست به انتخاب زدیم کدوم گزینه بد، کدوم بدتر و کدوم بدترین بوده!
و چالش بغرنج تر اینکه در جایی بر سر دوراهی انتخاب بد و بدتر، به این فکر می کنی که آیا اصلاً این انتخاب بین بد و بدتره یا مصداقیه از"هدف وسیله رو توجیه میکنه"
پی نوشت
هرکس ممکنه (خصوصا توی این روزها) براساس تفکر، نگرش و تجربه زیسته، از این مطلب برداشت خاص خودش رو داشته باشه؛ به قول مولانا
هرکسی از ظنّ خود شد یار من
از درون من نجست اسرار من
اما خواستم به عنوان یک تجربه پرمصداق مطرح کنم، باشد که به کار آید، همین....
