امروز برخلاف میلم، مجبور شدم که خونه بمونم، آخه یه سری از وسایل خونه مثل یخچال، ماشین لباسشویی، اتو، سشوار و رخت‌آویز لباس رو به صورت آنلاین از دو تا سایت «شرف دی جی» و «آمازون» خریدیم و متاسفانه بر خلاف «دیجی‌کالا»ی خودمون که می‌تونیم یک بازه مشخصی برای ارسال کالاها ثبت کنیم، تو آمازون این سیستم وجود نداره، یا حداقل من ندیدمش، خلاصه با همسرم ایمان تصمیم گرفتیم که من بمونم خونه و سفارش‌ها رو تحویل بگیرم و اون بره سرکار.
اینکه بخوام تنهایی از پس این کار بربیام، خیلی برام استرس‌زا بود، تجربه‌ای که از تحویل اقلام بزرگ تو ایران داشتم، این بود که معمولا وسایل رو فقط تا دم در خونه میارن و دیگه برای بالا آوردنش هم هزینه جدا می‌گیرن، خلاصه اول از همه گفتم بذار قبل اومدن وسیله‌ها، برم از لابی‌من بپرسم که اینجا چطوریاست، ایمان بهم گفته بود که لابی‌من ساختمون یه پسر جوون هندیه به اسم «ساندیپ»، حتی ایمان بهم سفارش کرده بود که از ایران براش زعفرون سوغاتی بیارم? خلاصه رفتم سراغش و ازش پرسیدم، اینجا تحویل چطوریاست؟! اونم گفت نگران نباش، میان دم در واحد و اونجا تحویلت میدن، در مورد ماشین لباس شویی ازش پرسیدم که نصبش چطوریه، چون یادمه ایران این کارها خیلی ماجرا داشت که یه فرم داد دستم و گفت این رو پر کن تا ما برات یه نفر رو بفرستیم تا هم چوب پرده اتاق رو بزنن و هم لباس شویی رو نصب کنن، ازش پرسیدم «brother, how much?» و گفت تو هاندرد (با لهجه هندی بخوانید) منم گفتم امکان نداره? من بیشتر از ۱۰۰ تا نمیدم، گفت خوب باشه، ۱۵۰، گفتم اصلا? حالا که اینطور شد میرم قسمت اداری ساختمون و اونجا با سرپرست خدمات صحبت می‌کنم، رفتم اونجا و خلاصه با ۱۰۵ درهم قرار رو ست کردم که فردا ساعت ۸ صبح بیان برای نصب✌? اومدم خونه و منتظر وسایل شدم، یکم خونه رو تمیز کردم تا دونه دونه سفارش‌ها رسیدن، اکثر سفارش‌ها توسط هندی‌ها یا پاکستانی‌ها تحویل داده می‌شدن، رفتارشون خیلی برام عجیب بود، در کمال آرامش و بدون عجله وسایل رو آوردن خونه، موقع پرداخت، حس کردم یه جای کار اشتباهه، بهش گفتم «بنظرم پولی که داری میگیری، درست نیست، کمتره، ماشین لباسشویی قیمتش بیشتره» گفت نه، اینجا تو سیستم همین ثبت شده، گفتم خوب چه بهتر، باشه، بفرما این پولتون و خدافظ ?
دو ساعت بعد زنگ زدن و گفتن همکارمون برای دریافت بقیه پول میان، خلاصه که سیستم امازون هم همچین نظم و ترتیب درستی نداشت و در آخر بعد از حساب کتاب، منی که فکر می‌کردم الان با آنلاین خرید کردنم، یه ۴۰-۵۰ درهم کمتر پرداخت کردم، متوجه شدم با هزینه «شیپینگ» که موقع خرید نوشته شده بود «فیری» و هزینه سه بار «پرداخت در محل» حدود ۵۰ درهم بیشتر پول دادم و سه روز هم منتظر وسایل بودم?
شما اگر اومدید، مثل من سر اینکه حتما آنلاین بخرید که قیمتش بهتر باشه، سرتق بازی در نیارید، اینکه زودتر وسایل مورد نیازتون برسه به دستتون بهتره?
بعدش که خیالم راحت شد، گفتم بذار منم مثل این خارجکی‌ها که لایف استایل ورزشی دارن، برم باشگاه برج ببینم چی چیه، اومدم رو تردمیل و سر ۲۰ دقیقه، دیدم کفشم داره پامو می‌زنه و زخم شده? گفتم آقا به ما نیومده، ولش کن، بریم خونمون☺️ اومدم خونه دیدم حوصله‌م نمی‌کشه، اخه هم اینترنت ندارم، هم کابل لپتاپم به پریزهای خونه نمی‌خوره، گفتم بذار برم لب کانال قدم بزنم و تنها کتابی که تونستم با خودم بیارم رو بخونم، داشتم مطالعه می‌کردم، که یه خانم هندی از کنارم رد شد، بهم لبخند زد و برگشت بهم گفت، آدم‌هایی که کتاب می‌توانم، همیشه من رو به خودشون جذب می‌کنن، منم کلی چشمام قلبی شد و ذوق کردم.
الانم کنار کانال بیزینس بی نشستم و غروب خورشید رو دیدم، به خودم میگم چرا این حس آرامش رو هیچ وقت تو کشور خودم نتونستم تجربه کنم، چرا اینجا اینقدر همه چی فرق می‌کنه؟
