آینده نگری
آینده چیزی هست که نرسیده و کاملا برایمان ناشناخته هست
ما چه زمانی به آینده فکر می کنیم و دلیل اینکه به آینده فکر می کنیم چیست؟
اصلی ترین دلیل اینکه ما به آینده فکر می کنیم این هست که به اتفاقات (لحظه حال) آگاه نیستیم یعنی به اتفاقات این لحظه توجهی نداریم
به درد خود توجهی نداریم
چشم بسته دنبال آینده هستیم
بدون شناخت درد دنبال درمان هستیم
اصلا آگاهی یعنی چه؟
آگاهی یعنی توجه به تمامی اتفاقاتی که در این لحظه رخ می دهد از جمله (حرف زدن، عمل کردن، راه رفتن و ...)
مثال : (من دارم غذا میخورم پس تمام توجه به غذا خوردنم هست آگاهم) و وقتی به غذا خوردنم توجه دارم با آگاهی زندگی می کنم یعنی دیگر نه در گذشته هستم نه در آینده بلکه آگاهم به غذا خوردنم و چون آگاه هستم پس در (لحظه) هستم
گذشته و آینده دارای (فکر) هست و چیزی که نمی گذارد به غذا خوردنم آگاه باشم (فکر) هست
پس دلیل اصلی اینکه به آینده فکر می کنیم این هست که آگاه نیستیم به زندگی مان
یک نکته بسیار مهم : ما اگر با آگاهی زندگی کنیم و هر لحظه به تمامی اعمالمان آگاه باشیم حتی اگر به آینده فکر نکنیم آینده مان یک آینده توخالی نخواهد بود
مثال : فرض کنیم من الان یک انسان ترسو هستم و میخوام در آینده یک انسان شجاع باشم
حال یک سوال : گفتیم که آینده ناشناخته هست، با این توضیح آیا ما فهمی از یک (انسان شجاع) را می شناسیم؟
اصلا از کجا بدانیم صفتی به نام شجاع بودن وجود دارد؟
یک مثال : من می بینم مثلا پسرعمویم یک سگی که داشت بهش حمله میکرد آن را کُشت و با خودم می گویم چقدر آدم با شجاعتی و سپس به خودم می گویم (مقایسه) من چقدر ترس دارم پس میخواهم عین او شجاع باشم
وقتی می گویم میخواهم عین او شجاع باشم، آیا شجاع بودن در این لحظه در من ذاتی هست یا عامل آن بیرونی هست؟
پس من الان شجاع نیستم ولی میخواهم شجاع باشم؟ (آینده) وقتی می گویم میخواهم انسان شجاعی باشم در واقع میخوام مفهوم شجاع بودنی را که بین مردم باب هست بدست بیارم نه محتوای آنها را
گفتیم که شجاع بودن در من ناشناخته هست یعنی فهمی از شجاع بودن ندارم تنها چیزی که الان در من شناخته شده هست چیست؟ (ترس)
آیا فکر کردن به آینده توهمی مثل شجاع بودن درسته یا نگاه کردن به ترس خود؟ (پس ما ترس را بررسی می کنیم چون از شجاع بودن فهمی سراغ نداریم)
وقتی در لحظه حال به تمامی اعمالمان و رفتارمان آگاه هستیم دیگر نیازی نیست به آینده فکر بکنیم چون آینده برایم ناشناخته هست اگر در این لحظه شناخته شده (ترس، شکست، دروغ گفتن) را درست بشناسیم آینده هم یک آینده توخالی و بی محتوا نخواهد