سبک معماری آرت دکو یک سبک کاملاً تزئینی بود که مدرنیته را به زندگی روزمره اضافه می کرد. جنبش آرت دکو کمتر در نقاشی و مجسمه سازی کاربرد داشت و در عوض به دنبال ترویج زیبایی در هنرهای تزئینی، با یا بدون کارکرد سودمند بود.
آرت دکو یک سبک نمایشی بود که کلاسیک گرایی را با تقارن و استفاده مکرر از خطوط براق و الگو های هندسی ترکیب می کرد. آرت دکو در مخالفت کامل با آرت نوو بود که از عناصر طبیعی مانند انگورهای پیچ دار و نقوش گل استفاده میکرد. زمانی که طبیعت بخشی از طراحی های آرت دکو بود، گیاهان، حیوانات و مردم به شدت تلطیف می شدند.
هنر دکوی اروپایی یا فرانسوی به سمت مجلل ترها گرایش داشت، در حالی که در بیشتر موارد آرت دکو آمریکایی جفت بود. مواد لوکس شامل عاج، شاخ، گورخر، طلا، نقره، مادر مروارید، گرانیت و مرمر بود. مواد ارزان تر شامل کروم، پلاستیک، باکلیت، فولاد ضد زنگ و بتن بود.
پالت رنگ در آرت دکو شامل طلایی متالیک، نقرهای، قرمز، قهوهای، بژ، صورتی، زرد، نارنجی، مشکی، اسطوخودوس، بنفش، قهوه ای، خاکستری، سبز و تمام رنگهای آبی است.
سبک معماری آرت دکو (Art Deco) یک جریان هنری و معماری بود که در دوره میانه دهه 1920 تا دهه 1930 برجسته شد و در سراسر جهان تأثیرگذار بود. این سبک نه تنها در معماری بلکه در طراحی داخلی، مد، هنر و حتی طراحی صنعتی نیز نقش مهمی داشت. ویژگی های مهم سبک آرت دکو به شرح زیر هستند:
سبک آرت دکو از الگوها و شکلهای هندسی مثل خطوط تکراری، مثلثات، دایرهها، مربعات و مستطیلات بهره میبرد. این شکلها به شکل منظم و تقسیمبندی شده در طراحیها و نمای ساختمانها به چشم میخورند.
در طراحیهای آرت دکو از موادی مانند استیل، آلومینیوم، شیشه، سرامیک و سنگهای گران بها برای ایجاد جلوه های صنعتی و زیبا استفاده میشود.
طراحیهای آرت دکو معمولاً دارای تزئینات فراوان و زیبا هستند. این تزئینات میتوانند الگو های هندسی، شکل های گیاهی، حیوانی یا انسانی باشند.
آرت دکو از رنگ های زاهی و جذاب مثل قرمز، طلایی، سیاه، نقرهای و سفید برای تزیینات و طراحی ها استفاده میکند.
خطوط افقی در طراحیها و نمای ساختمانها به صورت عمده به کار میرود، که از یک احساس استوایی و ثبات ایجاد میکند.
نورپردازی با استفاده از لوستر ها و چراغ ها به شیوهای جلوهی خیرهکننده به طراحی ها اضافه میکند.
معمار آمریکایی ویلیام ون آلن (1883-1954) ساختمان کرایسلر، یک برج اداری در شهر نیویورک را ساخت که امروزه هنوز یکی از معروف ترین آسمان خراش های آرت دکو در جهان است.
این سازه فولادی ضد زنگ که در سال 1930 برای تاجر غول خودروسازی والتر پی. ون آلن سبک بیرونی را با اشکال هندسی در فولاد ضد زنگ، شیشه و سرامیک به ارمغان آورد.
سبک معماری آرت دکو به عنوان نمادی از پیشرفت فنی و مدرنیته در دهه 1920 و 1930 شناخته میشد و در طراحی ساختمان ها، موبایل ها، ماشین ها و شیشه های زیبا به کار میرفت. این سبک به عنوان یکی از مهمترین جریان های معماری و هنر در قرن بیستم شناخته میشود.
مبلمان آوانگارد در فرانسه ابتدا آرت نوو قبل از اینکه آرت دکو سبکی را که به آن معروف است توسعه دهد، کاهش یافت. میزهای قهوه، میزهای چای و میزهای کناری نیز بخشی از این دوران بودند. صندلی ها گرد، عمیق و تا سطح زمین کم شدند. صندلی های باشگاهی ساخته شده با چرم بخشی از سبک آرت دکو بود.
مارسل بروئر متولد مجارستان (1902-1981) به دلیل طراحی صندلی باشگاه (مدل 3) یا صندلی واسیلی با ساختارشکنی کامل صندلی اصلی مشهور شد، در حالی که استاد مدرسه باهاوس بود. صندلی جدید از نظر طراحی مینیمالیستی بود و از فولاد لولهای با روکش نیکل، پیچ و بوم پنبهای برای اثاثه یا لوازم داخلی ساخته شده بود. او همچنین صندلی سسکا را با استفاده از فولاد لوله ای طراحی کرد.
ساختمان های آرت دکو با تاکید بر عمودی و با استفاده از فرم های بلوکی طراحی شدند. برج تریبون شیکاگو که در سال 1925 توسط معماران جان مید هاولز (1868-1959) و ریموند هود (1881-1934) ساخته شد، اولین ساختمان آرت دکو در آمریکای شمالی بود. پس از آن، در نیویورک و سایر شهرهای بزرگ، برجهای اداری آسمانخراش با تزئینات بالای پشت بام ساخته شدند که بر ارتفاعات زیاد تأکید میکردند.
بانک ها به سبک آرت دکو ساخته شدند تا نماد اهمیت آنها باشند. سالن های فیلم آرت دکو با فضای داخلی مجلل مانند پرده ها و صندلی های مخملی پر زرق و برق بودند.
در میامی، ساختمان های پاستلی آرت دکو، مانند هتل های آرت دکو سفید در فلوریدا جنوبی، حسی از طراحی مدرن استوایی را القا کردند.
معماری مصر باستان، یونانی-رومی و میانآمریکایی عناصری از کلاسیک و هنر و معماری آرت دکو را ارائه میکرد. کشف مقبره پادشاه توت در سال 1922 شاهد تجدید حیات همه چیزهای مصری بود. نقوش تزئینی از طومارهای مصری گرفته شد و به عناصر تزئینی در فضای داخلی مانند درهای آسانسور در ساختمان کرایسلر، نیویورک تبدیل شد. کارتیه و دیگر جواهرسازان شروع به ساخت جواهرات و وسایل تزئینی مانند ساعت معبد کارتیه کردند.
نقش برجستهها و نقشهای یونانی-رومی به عناصر تزئینی محبوب تبدیل شدند و در مکان هایی مانند ورودی مرکز راکفلر در نیویورک مورد استفاده قرار گرفتند.
هنر دکو در طول جنگ جهانی دوم در اروپا و آمریکای شمالی رو به افول گذاشت. فلزات دیگر برای هنرهای تزئینی مورد استفاده قرار نمی گرفتند، اما برای ساختن بازوها مورد نیاز بودند. مبلمان جایگاه خود را از دست داد و فناوری باعث شد که قطعات ارزانتر در دسترستر شوند.
این فرصت را از دست ندهید و صاحب خانه مورد پسند خود شوید! امروزه با توجه به افزایش قیمت آپارتمان در سال های اخیر در کنار کاهش قدرت خرید مشتریان ، قراردادهای پیش فروش آپارتمان در شیراز رونق چشمگیری پیدا کرده است. حالا شاید از خود بپرسید که این فرصت برای شما چه مزایایی دارد و به چه معناست؟ در واقع پیش خرید یا پیش فروش آپارتمان در شیراز به معنای خرید یک واحد مسکونی در حین ساخت و ساز و قبل از تحویل آن به خریدار است. با پیش خرید آپارتمان ، خریدار هزینه مناسب تری را می پردازد. و هنگام تحویل ، می تواند آن را با قیمت بالایی در بازار بفروشد (( در حقیقت سرمایه خود را دو برابر کرده اید! )).