اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) یک اختلال عصبی – رشدی پیچیده است. که می تواند بر توانایی افراد برای عملکرد در بسیاری از جنبه های مختلف زندگی مانند مدرسه، محل کار و حتی در خانه تأثیر بگذارد. اختلال نقص توجه و بیش فعالی یکی از شایع ترین اختلالات دوران کودکی است. بین 5 تا 11 درصد از کودکان به آن مبتلا هستند. این اختلال بر رفتار افراد تاثیر می گذارد. ADHD در کودکان از طریق علائمی از جمله بی توجهی، تکانشگری، بیش فعالی، بی قراری، صحبت بیش از حد، مشکل در انتظار کشیدن و مشکل در پیروی از مسیر تعیین شده ظاهر می شود.
مسلما تشخیص علائم بیش فعالی در کودکان 8 ساله راحت تر از تشخیص علائم بیش فعالی در کودکان 2 ساله است. همانطور که گفته شد، با تغییر شرایط کودک، بهتر می توان علائم و رفتار بچه های بیش فعال را تشخیص داد. میانگین سنی برای تشخیص اختلال بیش فعالی به طور متوسط 7 سالگی است. در بیشتر موارد علائم بیش فعالی در کودکان زیر 12 سال تشخیص داده می شود. علائم بیش فعالی معمولاً با افزایش سن بهبود می‌یابد. اما بسیاری از بزرگسالانی که در سنین کودکی به این بیماری مبتلا شده‌اند، همچنان مشکلاتی را خواهند داشت. مانند اختلالات خواب، استرس و اضطراب بیش از اندازه یا بی دلیل و … .
متخصصان و روانشناسان با استفاده از دستورالعمل های استانداردی که توسط آکادمی اطفال آمریکا تهیه شده است، تعیین می کنند که آیا فرزند شما بیش فعال است یا خیر. این دستورالعمل ها به طور خاص برای تشخیص علائم بیش فعالی در کودکان 4 ساله تا 18 ساله است. تشخیص بیش فعالی در کودکان زیر 4 سال دشوار است. به این دلیل که رفتارهای بچه های کوچکتر خیلی سریع تغییر می کند. علائم اختلال بیش فعالی در کودک باید برای مدت زمان طولانی مشاهده شود. تا بتوان به طور صد در صد تشخیص داد که آیا کودک بیش فعال است یا خیر.
علائم بیش فعالی معمولا در سنین پایین مشاهده می شود و ممکن است زمانی که شرایط کودک تغییر می کند، مانند زمانی که مدرسه را شروع می کند، بیشتر قابل مشاهده باشد. اکثر موارد در کودکان زیر 12 سال تشخیص داده می شود.
#مشاوره_کودک #مشاوره_آویژه #کودکان_بیش_فعال #رفتار_با_کودک_بیش_فعال #علائم_بیش_فعالی_در_کودکان #علائم_بیش_فعالی_در_کودک_5ساله
