هنگامی که روان درمانگر مناسب خود را پیدا کردید، باید مراحل اولیه را انجام دهید تا آنها بتوانند شما و سابقه پزشکی شما را درک کنند. چند جلسه اول به درمانگر کمک می کند تا شما و وضعیت شما را بشناسد. این به آنها اجازه می دهد بهترین سبک درمان را تعیین کنند.
روان درمانگران می توانند هم بزرگسالان و هم کودکان را درمان کنند. ممکن است برنامه‌های کوتاه‌مدتی برای درمان مشکلات فوری یا برنامه‌های درمانی بلندمدت برای درمان چالش‌های پیچیده‌تر وجود داشته باشد.
انواع مختلفی از درمان بر اساس شرایط و ترجیحات خاص شما وجود دارد. این شامل:
این نوع درمان به شما کمک می کند تا الگوهای رفتاری و تفکری که ممکن است برای شما مضر باشد را شناسایی و تغییر دهید. شما روی جایگزین کردن آنها با افکار دقیق و رفتارهای عملکردی کار خواهید کرد.
این درمان کوتاه مدت به شما کمک می کند تا مسائل بین فردی خود را درک کنید. به شما آموزش می دهد تا احساسات خود را بهتر بیان کنید و ارتباط با دیگران را بهبود بخشید.
روان درمانی
روان درمانگران از این روش برای رسیدگی و درمان آسیب های دوران کودکی به منظور بهبود رفتار و سلامت روان استفاده می کنند.
این رویکرد به شما کمک می کند تا منابع خود را برای کاهش اضطراب، تقویت مکانیسم های مقابله و بهبود عملکرد اجتماعی و اجتماعی توسعه دهید. روان درمانگران از راهنمایی و تشویق برای کمک به شما استفاده می کنند.
اگر با سلامت روان خود دست و پنجه نرم می کنید، در نظر داشته باشید که با پزشک یا یک متخصص روان درمانی آویژه تماس بگیرید.
روان درمانی یا گفتار درمانی راهی برای کمک به افرادی است که دارای طیف گسترده ای از بیماری های روانی و مشکلات عاطفی هستند. روان درمانی می تواند به حذف یا کنترل علائم آزاردهنده کمک کند تا فرد بتواند عملکرد بهتری داشته باشد و بهزیستی و بهبودی را افزایش دهد.
مشکلاتی که روان درمانی به آنها کمک می کند شامل مشکلات در کنار آمدن با زندگی روزمره است. تأثیر ضربه، بیماری یا از دست دادن پزشکی، مانند مرگ یکی از عزیزان؛ و اختلالات روانی خاص، مانند افسردگی یا اضطراب. انواع مختلفی از روان درمانی وجود دارد و برخی از انواع ممکن است با مشکلات یا مسائل خاص بهتر عمل کنند. روان درمانی ممکن است همراه با دارو یا سایر روش های درمانی استفاده شود.
درمان ممکن است در یک محیط فردی، خانوادگی، زوجی یا گروهی انجام شود و می تواند به کودکان و بزرگسالان کمک کند. جلسات معمولاً یک بار در هفته و حدود 30 تا 50 ساعت برگزار می شود. هم بیمار و هم درمانگر باید به طور فعال در روان درمانی مشارکت داشته باشند. اعتماد و رابطه بین یک فرد و درمانگر او برای همکاری موثر و بهره مندی از روان درمانی ضروری است.
روان‌درمانی می‌تواند کوتاه‌مدت (چند جلسه)، پرداختن به مسائل فوری، یا بلندمدت (ماه‌ها یا سال‌ها)، پرداختن به مسائل طولانی‌مدت و پیچیده باشد. اهداف درمان و ترتیبات برای دفعات و مدت زمان ملاقات به طور مشترک توسط بیمار و درمانگر برنامه ریزی می شود.
رازداری یک نیاز اساسی روان درمانی است. همچنین، اگرچه بیماران در احساسات و افکار شخصی مشترک هستند، اما تماس فیزیکی صمیمی با یک درمانگر هرگز مناسب، قابل قبول و مفید نیست.
روان درمانی اغلب در ترکیب با دارو برای درمان بیماری های روانی استفاده می شود. در برخی شرایط دارو ممکن است به وضوح مفید باشد و در برخی دیگر روان درمانی ممکن است بهترین گزینه باشد. برای بسیاری از افراد، درمان ترکیبی دارو و روان درمانی بهتر از هر دو به تنهایی است. بهبود شیوه زندگی سالم، مانند تغذیه خوب، ورزش منظم و خواب کافی، می تواند در حمایت از بهبودی و سلامت کلی مهم باشد.
تمام افراد می توانند برای درمان بیماری روانی به روان درمانگر مراجعه کنند تا با کمک او بتوانند به راحتی مشکلات روحی و روانی خود را حل کنند. برخی از این مشکلات که به کمک روان درمانگر قابل درمان است شامل موارد زیر می‌شود:
منبع:
آویژه
https://www.medicinenet.com/what_exactly_does_a_psychotherapist_do/article.htm
https://www.psychiatry.org/patients-families/psychotherapy
https://www.webmd.com/a-to-z-guides/what-is-psychotherapist
