همه ما اولین دوست دوران کودکی خود را به یاد داریم. همانی که با دیدن درون دروازه مدرسه با هیجان از خواب بیدار شدیم. قرارهای پر از ماجراجویی، سرگرمی و خنده را بازی کنید.
حتی در حال حاضر، به عنوان بزرگسالان، دوستان ما بخش بسیار مهمی از زندگی ما هستند، از به اشتراک گذاشتن مشکلات، درخواست کمک، شوخی و خنده های غیرقابل کنترل و اوقات خوش، به اشتراک گذاشتن رویدادهای زندگی و لحظات خوش،لذت میبریم. دوستان ما به هر یک از ما کمک می کنند تا مشخص کنیم چه کسی هستیم.
برای کودکان، دوستیابی بخش مهمی از رشد و بخش مهمی از رشد اجتماعی و عاطفی آنهاست. ثابت شده است که ویژگی هایی مانند شایستگی اجتماعی، نوع دوستی، عزت نفس و اعتماد به نفس با داشتن دوستان همبستگی مثبت دارند.
مطالعات نشان دادهاند که دوستیها به بچهها کمک میکند تا بیشتر درباره خود بیاموزند و هویت خود را توسعه دهند. و همانطور که کودکان بالغ می شوند، دوستان می توانند به کاهش استرس و هدایت تجربیات چالش برانگیز رشد، به ویژه در سال های نوجوانی کمک کنند.
اما این فقط مزایای اجتماعی و عاطفی نیست. دوستان می توانند بر سلامت کودکان تأثیر مثبت بگذارند. مطالعات نشان دادهاند که کودکانی که مکررا با دوستان فعال بازی میکنند، به احتمال کمتری موانعی را برای ورزش نکردن ذکر میکنند، مانند اعتماد به نفس پایین، احساس خودآگاهی یا عدم لذت.
با این حال، همیشه برای کودکان آسان نیست که بدانند چگونه دوستی ها را مدیریت کنند و یادگیری چگونگی حفظ و پیدا کردن دوستان جدید مستلزم تعدادی مهارت است که کودکان خردسال باید یاد بگیرند و توسعه دهند. برای برخی از کودکان این مهارت ها بسیار طبیعی است، به راحتی به گروه های دوستی رفت و آمد می کنند، تجربیات خود را به اشتراک می گذارند و با افراد جدید باز می شوند.
برای فرزندان مفید است که روابط خود را مدیریت کرده و ایجاد کنند، حتی اگر ما به عنوان والدین و مراقبان بخواهیم مسئولیت را بر عهده بگیریم یا دخالت کنیم. اما راههایی وجود دارد که میتوانیم به فرزندانمان کمک کنیم تا روابط دوستانه خود را مدیریت کنند، اعتماد به نفس بیشتری پیدا کنند و به ایجاد و توسعه مهارتهای اجتماعی آنها کمک کنیم.
1. به آنها کمک کنید تا اهمیت اشتراک گذاری، در نظر گرفتن احساسات دیگران و گوش دادن به یکدیگر را درک کنند. این ها را می توان با سازماندهی فرصت های فراوان برای فرزندتان برای ملاقات با افراد مختلف پشتیبانی کرد.
2. به فرزندتان نشان دهید که دوستی ها چگونه کار می کنند و به او اجازه دهید ببیند شما با دوستانتان چگونه رفتار می کنید.
3. به فرزندتان کمک کنید تا کودکان دیگری را با علایق مشابه پیدا کند، مانند یک باشگاه شنا، کلاس رقص، تیم فوتی یا گروه تئاتر - کودکان دوستان خود را بر اساس سرگرمی های مشابه و مشترک انتخاب می کنند.
4. برای بچههای بزرگتر که ممکن است احساس خجالت یا مضطرب بودن داشته باشند، به آنها چند یخشکن پیشنهاد دهید تا با دیگران گفتگو کنند و آنچه را که ممکن است به کسی بگویند بازی کنند.
5. به آنها کمک کنید تا زمینه های جدید مورد علاقه خود را پیدا کنند یا به تقویت اعتماد به نفس آنها در موقعیت های روزمره کمک کنید.
دوستی های دوران کودکی پر از فراز و نشیب است. گاهی اوقات ممکن است با این مواجه شوید که فرزندتان با دوستش درگیر شود. مشاجره ها بخشی طبیعی از دوستی ها هستند، اما گاهی اوقات مدیریت و درک آنها برای کودکان و نوجوانان دشوار است. گاهی اوقات بسیاری از این درگیری ها برای ما کوچک و پیش پا افتاده به نظر می رسند، اما می توانند اعتماد کودک را از بین ببرند و خود را سرزنش کنند.
از نظر مشاوره کودک فمیلیکو اگر فرزندتان با یکی از دوستانش اختلاف نظر داشت، کمی وقت بگذارید و با او در مورد احساس و احساس دوستش صحبت کنید. توصیه هایی را به اشتراک بگذارید و به آنها کمک کنید تا بفهمند که دوستی همیشه فراز و نشیب هایی وجود دارد. وقتی از مدرسه برگشتند، مراحل بعدی را پیشنهاد دهید و پیگیری کنید.
منبع: