میل جنسی زنان به طور طبیعی در طول سال ها در نوسان است. بالا و پایین ها معمولاً با شروع یا پایان یک رابطه یا با تغییرات عمده زندگی مانند بارداری، یائسگی یا بیماری همزمان است. برخی از داروهای مورد استفاده برای اختلالات خلقی نیز می توانند باعث کاهش میل جنسی در زنان شوند.
اگر بی علاقگی شما به رابطه جنسی ادامه یابد یا برگردد و باعث ناراحتی شخصی شود، ممکن است به وضعیتی به نام اختلال علاقه/برانگیختگی جنسی مبتلا باشید.
اما برای کمک گرفتن لازم نیست این تعریف پزشکی را رعایت کنید. اگر میل جنسی کم یا کاهش میل جنسی شما را آزار می دهد، تغییراتی در سبک زندگی و تکنیک های جنسی وجود دارد که ممکن است شما را بیشتر در خلق و خوی قرار دهد. برخی از داروها نیز ممکن است نویدبخش باشند.
اگر می خواهید کمتر از شریک زندگی خود رابطه جنسی داشته باشید، هیچ یک از شما لزوماً خارج از هنجار افراد در مرحله زندگی خود نیستید - اگرچه تفاوت های شما ممکن است باعث ناراحتی شود.
به طور مشابه، حتی اگر میل جنسی شما ضعیف تر از گذشته باشد، ممکن است رابطه شما قوی تر از همیشه باشد. هیچ عدد جادویی برای تعریف کم میل جنسی وجود ندارد و در بین زنان متفاوت است.
عدم علاقه به هر نوع فعالیت جنسی، از جمله خودارضایی
هرگز یا فقط به ندرت تخیلات یا افکار جنسی نداشته باشید
نگران نبودن فعالیت جنسی یا تخیلات خود هستید
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
اگر از تمایل کم خود به رابطه جنسی نگران هستید، با مشاوره جنسی فمیلیکو صحبت کنید. راه حل می تواند به سادگی تغییر دارویی باشد که مصرف می کنید و بهبود شرایط مزمن پزشکی مانند فشار خون بالا یا دیابت.
میل به رابطه جنسی مبتنی بر تعامل پیچیده بسیاری از چیزهایی است که بر صمیمیت تأثیر می گذارد، از جمله رفاه جسمی و عاطفی، تجربیات، باورها، سبک زندگی و رابطه فعلی شما. اگر در هر یک از این زمینه‌ها مشکلی دارید، می‌تواند بر تمایل شما به رابطه جنسی تأثیر بگذارد.
طیف گسترده ای از بیماری ها، تغییرات فیزیکی و داروها می توانند باعث کاهش میل جنسی شوند، از جمله:
اگر در حین رابطه جنسی درد دارید یا نمی توانید به ارگاسم برسید، میل شما به رابطه جنسی را کاهش می دهد.
بسیاری از بیماری های غیرجنسی می توانند بر میل جنسی تأثیر بگذارند، از جمله آرتریت، سرطان، دیابت، فشار خون بالا، بیماری عروق کرونر و بیماری های عصبی.
برخی از داروهای تجویزی، به ویژه داروهای ضد افسردگی به نام مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین، میل جنسی را کاهش می دهند.
یک لیوان شراب ممکن است شما را در خلق و خوی قرار دهد، اما الکل زیاد می تواند بر میل جنسی شما تأثیر بگذارد. در مورد مواد مخدر هم همینطور است. همچنین، سیگار جریان خون را کاهش می دهد، که ممکن است برانگیختگی کسل کننده باشد.
هر گونه جراحی مربوط به سینه ها یا دستگاه تناسلی می تواند بر روی تصویر بدن، عملکرد جنسی و تمایل به رابطه جنسی تأثیر بگذارد.
خستگی ناشی از مراقبت از کودکان خردسال یا والدین سالخورده می تواند به کاهش میل جنسی کمک کند. خستگی ناشی از بیماری یا جراحی نیز می تواند در کاهش میل جنسی نقش داشته باشد.
تغییرات در سطح هورمون ممکن است تمایل شما را به رابطه جنسی تغییر دهد.
این می تواند در طول:یائسگی سطح استروژن در دوران گذار به یائسگی کاهش می یابد.
این می تواند شما را کمتر به رابطه جنسی علاقه مند کند و باعث خشکی بافت های واژن و در نتیجه رابطه جنسی دردناک یا ناراحت کننده شود.
اگرچه بسیاری از زنان هنوز رابطه جنسی رضایت بخشی در دوران یائسگی و بعد از آن دارند، برخی از آنها در طول این تغییر هورمونی دچار تاخیر میل جنسی می شوند.
بارداری و شیردهی
تغییرات هورمونی در دوران بارداری، درست بعد از بچه دار شدن و در دوران شیردهی می تواند میل جنسی را کاهش دهد.
خستگی، تغییرات در تصویر بدن، و فشارهای دوران بارداری یا مراقبت از نوزاد جدید نیز می تواند به تغییر در میل جنسی شما کمک کند.
وضعیت ذهنی شما می تواند بر میل جنسی شما تأثیر بگذارد. دلایل روانی بسیاری برای کاهش میل جنسی وجود دارد، از جمله:
برای بسیاری از زنان، نزدیکی عاطفی مقدمه ای ضروری برای صمیمیت جنسی است. بنابراین مشکلات در رابطه شما می تواند عامل اصلی کاهش میل جنسی باشد. کاهش علاقه به رابطه جنسی اغلب در نتیجه مسائل مداوم است، مانند:
منبع:
https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/low-sex-drive-in-women/symptoms-causes/syc-20374554
