طغیان نافرمانی بخشی طبیعی از دوره نوجوانی و بزرگ شدن فرزند شما است. نوجوانان با شورش علیه اقتدار، عقاید و ترجیحات والدین بیچاره سعی می کنند خود را به عنوان فردی متمایز از والدین خود نشان دهند. یکی از جنبه‌های مهم نوجوان بودن، فرآیند ایجاد حس هویت شخصی منحصر به فرد است. این فرآیندی که روانشناس نوجوان به آن جداسازی شخصیت نوجوان می‌گوید.
اما درک کردن چرایی و عادی بودن عصیان و نافرمانی و سرکشی یک نوجوان برای والدین دشوار است. به خصوص اگر والدین و فرزندان اولویت ها، ارزش ها و انتظارات متفاوتی از یکدیگر داشته باشند. به قول معروف حالا بیا و درستش کن??
رفتارهای خود تخریبی و خود ویرانگر??
انجام ندادن تکالیف مدرسه برای مدت طولانی??
نوشیدن الکل و آزمایش مواد مخدر??
زیر پا گذاشتن قوانین و حتی قوانین جامعه??
درگیر شدن در فعالیت های با ریسک بالای فیزیکی، مانند ورزش‌های شدید یا سایر فعالیت‌های خطرناک.??
چرا نوجوانان علیه شما شورش می کنند؟ مطالعات مرکز مشاوره خانواده آویژه نشان داده است که بسیاری از عوامل ژنتیکی و محیطی در سرکشی نوجوانان نقش دارند. با درک این عوامل، والدین می توانند به راحتی به چالش های نوجوانان حرف گوش نکن خود رسیدگی کنند.
شورش نوجوانان نوعی رفتار توجه طلبانه است.
به عنوان مثال، آنها ممکن است به توجه والدینشان به خواهر و برادرهای کوچکتر حسادت کنند.
یافتن بهترین رویکردها برای نحوه برخورد با یک نوجوان سرکش کار آسانی نیست. در اینجا چند نکته برای برخورد با یک کودک سرکش و در عین حال احترام به نیاز آنها به استقلال و خودمختاری آورده شده است.
۱. مجموعه ای واضح از قوانین و انتظارات خانواده را ایجاد کنید. وقتی نوجوانان قوانین اساسی را درک کنند، به احتمال زیاد انتظارات را برآورده می کنند.
۲.با پرسیدن سوال و گوش دادن بر ارتباط صادقانه با فرزند نوجوان خود تمرکز کنید. اگر یک نوجوان احساس کند شنیده می شود، احتمال بیشتری دارد که حرف دلش را بزند. اگرچه بسیاری از نوجوانان سرکش کم حرف هستند، اما می توان بر دیوارهای سکوت غلبه کرد. همدلی در ایجاد پل های ارتباطی با یک نوجوان بسیار مفید است.
۳. خطوط قرمز خود را انتخاب کنید و صبر داشته باشید. والدین باید در مورد آنچه واقعاً مهم است فکر کنند که از چه چیزی می توانند کوتاه بیایند. هیچ کس صبر ایوب ندارد، اما به خود یادآوری کنید که در هنگام کار در این موقعیت های دشوار صبور باشید.
۴. برای جستجوی کمک و پشتیبانی حرفه ای مشاوره نوجوان به فکر باشید. بسیاری از خانواده ها تمایلی به پذیرش مشکلات فرزندشان ندارند. با این حال، ترکیب کمک های حرفه ای می تواند نقطه عطفی در بهبودی و هماهنگی بیشتر دردسرهای خانواده باشد.
نافرمانی نوجوانان شامل بسیاری از رفتارها و "علائم هشداردهنده" است که به شما امکان می دهد متوجه شوید که فرزندتان به حرفتان گوش نمی دهد.
مراقب کاهش نمرات او باشید
مشکل نوجوان خود در در مدرسه بررسی کنید
خلق و خوی منفی و بیشتر عصبی شدن او را جدی بگیرید.
نوجوان شما احتمالاً با نافرمانی و یاغی گری های کوچک شروع می‌کند تا محدودیت‌های بیشتری را باید انجام دهد یا نباید انجام دهد را زیر پا بگذارد.
زیاد سختگیر نباشید زیرا ممکن است بهانه ای به نوجوان یاغی خود بدهید تا رفتار خود را مثلا برای استقلال توجیه کند. عصیان کردن علیه والدینی که زیاد سختگیر نیست واقعاً سخت است زیرا بهانه ای وجود ندارد برای توجیه سرکشی!!.
سخت گیی های جزئی همیشه بهترین روش برای رفتار با نوجوان سرکش است. اما گاهی اوقات مجبورید وارد درگیری با فرزند سرکش خود نشوید. در این مواقع به نوجوان خود کمی فضا بدهید. اجازه دهید فکر کند تا حدودی می تواند نگاه و فضای شخصی خود را تغییر دهند.
تسلیم نشوید. هنگامی که به نوجوان سرکش خود می گویید کاری را انجام بده یا نده، اجازه ندهید بدون دلیل قانع کننده از آن کار اجتناب کنند.
در همان حالی که نباید سختگیر باشید، پس از اینکه رفتاری را مشخص کردید باید مصمم باشید که فرزندتان آن را انجام دهد.
اگر قرار بود نوجوان شما یک ساعت پیش سطل زباله را بیرون ببرد. اما هنوز به هر دلیلی این کار انجام نشده است. مهم است که آنها را مجبور به انجام این کار بکنید. تسلیم این سرکشی های جزئی نشوید. زیرا آنها زمینه را از این سرکشی های کوچک برای نافرمانی های دیگر شروع می کنند.
توجیه های فرزندتان را برای سرکشی و گوش ندادن به حرف تان را بررسی کنید. آنها ممکن است دلایلی برای تمایل به انجام یا انجام کاری داشته باشند که شما به آن فکر نکرده اید. اگر منطق درستی دارند، انعطاف پذیر باشید.
از تغییر نظر خود نترسید یا به نوجوان خود بگویید برای فکر کردن در مورد آن باید صبر کنند.
به نوجوان خود فضایی برای استقلال بدهید. دروغ گفتن و پنهان کردن چیزها، اقدامات کوچکی هستند که نشان می دهند که فرزندتان آماده شورش های بزرگتری هستند.
نباید به فرزندتان خود فضایی بدهید که برای دروغ گفتن یا پنهان کردن چیزها از شما، توجیهی داشته باشد.
قوانین روشنی برای پیروی کردن تعیین کنید. نوجوان شما هرگز نباید بتواند ادعا کند که منظور شما را از قوانین نمی‌دانستند.
با این حال، از تعیین قوانین برای چیزهایی که احتمالاً محدودیت های نوجوان شما را در نظر نخواهند گرفت خودداری کنید. شما نباید برای فرزند خود قوانینی ترسیم کنید که قادر به انجام آن نباشد.
تصمیم بگیرید که با نوجوان خود چه کنید. مشغول نگه داشتن آنها راه خوبی برای جلوگیری از ریشه دواندن هر گونه امیال سرکش است. سعی کنید نوجوان شما وقت اضافی برای تلف کردن نداشته باشد.
شغل (داوطلبانه یا با حقوق)، ورزش و سایر فعالیت های وقت گیر روش های خوبی هستند.
اگر نوجوان شما به تلاش شما برای پر کردن وقتش در نوجوانی توجهی نشان نمی دهد، فقط باید به او اجازه دهید خود راهش بیابد.
اجازه دهید نوجوان شما در خارج از خانه دچار مشکلات متوسطی شود. هنگامی که مدرسه آنها را برای خرابکاری یا اینکه آنها از کلانتری به شما زنگ می زنند که یک کار بد انجام داده اند، دیگر یاغی بود برای آنها سرگرم کننده نخواهد بود.
منبع :
