شعر فراگفتار (ژانر زبانه)
به قلم آذرمیدخت گرامی‌نژاد
از کتاب «آنتولوژی زبانه‌نویسان ایران»
گردآورنده: دکتر آسو اوستا
شعر فراگفتار (شعر جامع) یعنی هم‌افزایی شعر زبانی و شعر بیانی در یک اثر که برای نخستین بار در شعر دهه‌ی ۷۰ توسط آرش آذرپیک پایه‌گذاری شد.
کلمات تأکیدی
به وقت دیالوگ با تو
یعنی
بدجور نگرانم...
هنوز کابوس چمدان و قطار و سوت سوزنبان
در من ادامه دارد واگن به واگن
و سیب مقصدی عجیب
برای زنی ناشکیب
و دست چلاقی بی‌نصیب.
