شعر فراگفتار (ژانر زبانه)
به قلم طیبه کریمی
از کتاب «آنتولوژی زبانه‌نویسان ایران»
گردآورنده: دکتر آسو اوستا
شعر فراگفتار (شعر جامع) یعنی هم‌افزایی شعر زبانی و شعر بیانی در یک اثر که برای نخستین بار در شعر دهه‌ی ۷۰ توسط آرش آذرپیک پایه‌گذاری شد.
سبز، زرد، آبی، سرخ...
رنگ‌ها را به هم می‌آمیزم
چه رقصاهنگامه‌ای می‌شود تصویر زیبایت
از قلم‌مویم قطره‌ای سیاه روی بوم می‌چکد
نمی‌دانم خال زیر لبت است
یا نقطه‌ی پایانی که بر بودنم گذاشتی!
