شعر فراگفتار (ژانر زبانه)
به قلم آرزو کمرآبادی
از کتاب «آنتولوژی زبانهنویسان ایران»
گردآورنده: دکتر آسو اوستا
شعر فراگفتار (شعر جامع) یعنی همافزایی شعر زبانی و شعر بیانی در یک اثر که برای نخستین بار در شعر دههی ۷۰ توسط آرش آذرپیک پایهگذاری شد.
شمع را فوت میکنی
قند در دلم آب میشود
کیک را میبری
نصفش مال من
نیمهی دیگرش مال تو
بیآن که به آن لب بزنی
و یا ببینی متن را
مالامال از علامت سؤال و تعجب.