شعر فراگفتار (ژانر زبانه)
به قلم رسول محمدی
از کتاب «آنتولوژی زبانه‌نویسان ایران»
گردآورنده: دکتر آسو اوستا
شعر فراگفتار (شعر جامع) یعنی هم‌افزایی شعر زبانی و شعر بیانی در یک اثر که برای نخستین بار در شعر دهه‌ی ۷۰ توسط آرش آذرپیک پایه‌گذاری شد.
دربه‌در
کوچه به کوچه
در پی‌ات می‌گردم
کجایی غزنوی‌چشمِ غزال‌پای من؟
که نقطه به نقطه‌ی متن را
با پاهای پرانتزی‌ام می‌دوم
تا تو را در بر بگیرم.
