شعر فراگفتار (ژانر زبانه)
به قلم مریم لطفی
از کتاب «آنتولوژی زبانه‌نویسان ایران»
گردآورنده: دکتر آسو اوستا
شعر فراگفتار (شعر جامع) یعنی هم‌افزایی شعر زبانی و شعر بیانی در یک اثر که برای نخستین بار در شعر دهه‌ی ۷۰ توسط آرش آذرپیک پایه‌گذاری شد.
نسیم سرد
سطر درد
بیستون
گلسنگ‌های زخماخون
نفس‌ها بند می‌آیند
زیر سنگینی کتیبه‌های مخدوش
این مورخان خاموش
در دره‌ی هزاره‌های فراموش
چارمیخ
بر متن تاریخ.
