برای عشق زیبای سپیده و احسان
🖤🖤
تیر می کشند
دردهایم
تا مغز استخوان
لبخند می زنی
و
می بُرند
ناف زندگی را
با مرگ
من
بادبادک سرخ لب هایم
در دست
می پوشم
عریانی باد را
و اوج میگیرم
در آسمان گندم مزارت
سوگوارند بعد از تو
آرزوهای
قاصدکانوعصر تابستان
تو
اما
آرام باش
نترس
پیچیده ای
در جهانم
در زمستانم
برفم
بوی خاکم
شکوفه ام
درختم
پییچیده ای
در عطر دشت های بابونه
تیر میکشند
دردهایم
تا مغز استخوان
شعر: مینا.فرهمند
#سپیدگلی
تسلیت سپیده عزیز 🖤
@sepidehsargoli