آشیانه

ای کاش پرنده ای بودم با پر های سفید و بال هایی قوی، میتوانستم بر فراز دریاها پرواز کنم، باد را حس کنم، به خورشید نزدیک تر باشم.

ای کاش آرزویی نداشتم . آرزو داشتن امکان بودن در زمان حال را از ما دور میکند و باعث میشود که فکرمان نگران فردا باشد و به آینده ای برود که آرزوهایمان هستند ولی همین نفس ها، بودن در کنار خانواده، همین قلب پاک برای باقی عمر مرا بس است، که جز این آرزویی نداریم که آرامش ساکن همیشگی خانه مان باشد.

کاش هر آنچه که در دل داریم به واقعیت بپیوندد و زندگی را بفهمیم تا کمتر در هیاهوی زمان به دنبال ثانیه های بعدی باشیم که وعده ی رسیدنش نامشخص است.