توی این دوران هزاران موضوع جذاب وجود داره برای یاد گرفتن و هر کسی دوست داره با چند تایی از این موضوعات درگیر بشه و خودش رو ارتقا بده. یه موضوعی که آدم رو اذیت می کنه، گنگ و مبهم بودن مسیری هست که باید طی بشه تا روی موضوع تسلط پیدا کنیم و چیزی که می خوایم رو ازش بدست بیاریم.
اینکه بدونیم مسیر چه پیش نیازهایی داره، چقدر طول میکشه، چه مراحلی در اون هست و چه چالشهایی داره و ... باعث میشه که راحت تر و با دید بازتری به مقصدمون برسیم.
یکی از ماجراهایی که برای خودم اتفاق افتاد رو می خوام تعریف کنم. دوران سربازی را به صورت امریه در نیروگاهی مشغول به خدمت شدم. من رشته ام مهندسی مکانیک هست. وقتی رفتم به نیروگاه یک پروژه اتوماسیونی به من دادن که انجام بدم. می بایست برنامه PLC برای سیستم کنترل چیلرها می نوشتم و قطعات مورد نیازش رو سفارش می دادم. این پروژه خارج از تخصص من بود از طرفی علاقه مند به یادگیری مطالب جدید و مرتبط به برنامه نویسی بود. در ابتدا بایستی در مورد نحوه کارکرد چیلر و مدار فرمان و قطعات اون اطلاعات کاملی کسب می کردم و بعد به یادگیری برنامه نویسی PLC مشغول می شدم. روزها میگذشتن اما من پیشرفت آنچنانی نکردم و هنوز در بیس کار مونده بودم. هنوز به اصل کار نرسیدم و از طرفی نتیجه کار هست که دیده میشه نه تلاشی که من میکردم.
بعد از چند وقت مطالعه و جستجو در منابع مختلف، مطالب خوبی یاد گرفتم ولی یک سری نکات مبهم وجود داشت که اذیت کننده بود و باعث می شد جهشی در کار نداشته باشم. با مسئول کارگاه صحبت کردم و ایشون فردی رو به من معرفی کردن که در قسمت ابزار دقیق کار می کرد. در ملاقات با این کارشناس سوالاتم رو طرح کردم و ایشون هم با نهایت سخاوت جوابم رو دادن و از همه مهمتر مسیری برام در نظر گرفتن که با استفاده از اون در بهینه ترین زمان و با یک دید مناسب به مقصدی که دارم برسم. این ملاقات شاید سی دقیقه هم طول نکشید ولی چیزی که من می خواستم رو پیدا کردم. یک نقشه راه.
با استفاده از اون نقشه راه سرعتم چند برابر شده بود چون می دونستم دارم چه کار می کنم و کجا دارم میرم. خیلی سریع آنچه لازم بود در مورد سیستم فرمان یاد گرفتم("آنچه لازم بود" خیلی مهمه!) و بعد رفتم سراغ برنامه نویسی PLC و بعد تعیین قطعات لازم برای سفارش.
البته در طول مسیر هم سوالاتم رو از کارشناس می پرسیدم و باعث می شد خیلی وقتم رو درگیر با نکاتی که نیاز به تجربه داره نکنم. این تجربه و اتفاقات دیگر که بعدا در موردشون صحبت خواهم کرد باعث شد به اهمیت نقشه راه پی ببرم.
از طرفی در دوران امریه و در زمان های غیر اداری شروع کردم به یادگیری برنامه نویسی وب و این هم تجربه جالبی بودم.
حالا هم تجربه داشتم و هم دانش برنامه نویسی، پس مشغول به برنامه نویس سایتی مربوط به نقشه راه شدم که همه بتونن تجربه هاشون رو به افراد علاقه مند برسونن و این افراد بدون سردرگمی به طی مسیر اقدام کنن.
در فرامسیر منتظر دیدارتون هستم.
