نام: مسجد جامع اصفهان (مسجد جمعه)
محل قرارگیری: محله جویباره، اصفهان، ایران
قدمت: آغاز ساخت از دوران سلجوقی (قرن ۵ هجری) و تکمیل در دورههای صفوی و ایلخانی
کاربری: مسجد جامع شهر اصفهان، محل برگزاری نماز جمعه و مراسم مذهبی
ویژگی شاخص: ترکیب سبکهای معماری چند دوره (سلجوقی، ایلخانی، صفوی و قاجاری)
مسجد جامع اصفهان از قدیمیترین مساجد ایران و یکی از نمونههای شاخص مسجد چهار ایوانی است.
ساخت آن از دوره سلجوقیان آغاز شد و در دورههای بعدی، به ویژه دوران ایلخانی و صفوی توسعه یافت.
این مسجد همواره محل برگزاری نماز جمعه و مراسم مذهبی مهم شهر بوده است.
تغییرات و مرمتهای متعدد باعث شده تا سبکهای مختلف معماری ایرانی در آن مشاهده شود، از طاقهای ساده سلجوقی تا کاشیکاری رنگارنگ صفوی.
مسجد بر اساس طرح چهار ایوانی و با محوریت حیاط مرکزی ساخته شده است.
بخشهای اصلی:
ایوان شمالی (ایوان شمالی سلجوقی): با طاقهای عظیم آجری و تزئینات مقرنس
ایوان جنوبی (صفوی): کاشیکاری رنگارنگ و نقوش هندسی
گنبدخانه: نمونهای از مهندسی بینظیر گنبد سلجوقی
شبستانها: شمالی و جنوبی برای برگزاری نماز و تدریس علوم دینی
مصالح: آجر، ملات گچ، کاشی و سنگ
استفاده از کاشی معرق، کاشی هفترنگ و نقوش هندسی و اسلیمی در دوره صفوی
مقرنسکاریهای پیچیده و گچبریهای نفیس در ایوانها
خطاطیهای قرآنی به سبک ثلث و نسخ
ترکیب نور و سایه در شبستانها و گنبدخانه، جلوهای ویژه به فضای داخلی میدهد
مسجد جامع اصفهان بهعنوان نماد دینی و فرهنگی شهر شناخته میشود.
محل تجمع مردم برای نماز جمعه، مراسم مذهبی و آموزش علوم دینی است.
این مسجد نمونهای بینظیر از تکامل معماری ایرانی اسلامی از سلجوقی تا صفوی است.
با توجه به قدمت و اهمیت تاریخی، جزو میراث ملی و جهانی ایران به شمار میرود.
گشتوگذار در حیاط و شبستانها تجربهای از تاریخ و هنر ایرانی ارائه میدهد.
ترکیب سبکهای مختلف معماری باعث شده تا هر گوشه مسجد یک نمای متفاوت و جذاب داشته باشد.
کاشیکاریها، گنبدها و ایوانهای رنگارنگ، برای عکاسی و بازدید گردشگران بسیار چشمنواز هستند.
بهترین زمان بازدید: صبحها یا عصر هنگام برای مشاهده نور طبیعی بر کاشیها
فراملک - آموزش املاک - faramelk
