رزین آنیونی به عنوان فیلتر برای تصفیه آب ها و هوا کاربرد دارد و چون خاصیت جذب یون ها را داراست بیشتر صنایع از آن استفاده می کنند. کاربرد اصلی این رزین، در از بین بردن عنصرهایی مانند اورانیوم، نیترات، پرکلرات، آرسینک، کربن آلی و ... است.
رزین آنیونی نیز مانند رزین کاتونی دو نوع قوی و ضعیف دارد و همچنین روند احیای رزین آنیونی نسبت به رزین کاتیونی متفاوت است.
رزین آنیونی همانطور از اسمش مشخص است، تمایل بیشتری به بارهای منفی در پیوندها دارد. بخاطر این ویژگی از بین بردن عنصرهای مضر کارایی خوبی دارند و در کل به عنوان یک فلتر در صنایع مختلف از جمله: کشاورزی، هسته‌ای، پتروشیمی و ... استفاده می شود.
نحوه کار و عمل رزین آنیونی طوری است که وقتی با ماده‌ای مثل آب مخلوط می شود، همان ابتدا شروع به برقراری ارتباط با یون های منفی آب می کند که بعد از اتمام این ارتباط، آب به دست آمده کاملا تمیز و بدون هیچ گونه موادی تولید می شود.
همانطور که می دانید این نوع از رزین ها قدرت بیشتری دارند و به راحتی می توانند با یون‌های داخل ماده (آب) ارتباط برقرار کنند و خیلی سریع آن ها را از آب حذف کنند.
احیای این نوع رزین نیز متفاوت تر از رزین کاتیونی است و باید برای احیا، از پایه‌ی قوی مثل سود استفاده کرد. رزین آنیونی قوی نیز خود به دو دسته تقسیم می شود که نوع اول شامل آمونیوم با سه گروه متیل و در نوع دوم اتانول با یک گروه متیل است.
تشابه زیادی در رزین آنیونی ضعیف و رزین کاتیونی ضعیف است و همچنین هر دو در از بین بردن اسیدهای HCL و H2SO4 و ... کاربرد بسیاری دارند. هر چند شاید شبیه به هم باشند اما رزین آنیونی با پایه ضعیف در حذف مواد عالی از آب نسبت به رزین کاتیونی بهتر عمل می کند.
رزین آنیونی ضعیف فقط در PH کمتر 6 آنیون را تویض می کند و خود نیز از ترکیب چند ماده (فنول، فرمالدهید با اپوکسی، دی اتیل بنزن) ساخته شده است. تنها ضعفه رزین آنیونی ضعیف در دبی آب است. یعنی هر چقدر مقدار دبی آب بیشتر شود، ظرفیت رزین کمتر می شود.
شاید جالب است بدانید که هرچقدر رزین آنیونی ضعیف تر شود با یون های کمتری تبادل می کند و هر چقدر رزین آنیون قوی تر باشد ظرفیت کمتری برای تبادل دارد.
آنیون های ضعیف نسبت به آنیون های قوی از لحاظ شیمیایی مقاوم تر هستند و هر دو بعد از اتمام فرآیند دوباره از طریق احیا می توانند تبادل انجام دهند.
منبع: شرکت بازرگانی اسپوتا
