پدید آمدن تحولاتی در اروپا باعث شد که نظام آموزشی هم در سراسر آن دچار دگرگونی‌هایی شود؛ آموزش عالی در ایتالیا هم از این تحولات مستثنی نبود. توافقات سوربن، بولونیا، پراگ و برلین منجر به تغییر و تحولاتی در نظام آموزش عالی در ایتالیا در اواخر دهه نود شد. به همین دلیل تحصیل در ایتالیا با تغییراتی همراه شد. امروزه سیستم آموزش عالی در این کشور مطابق با سیستم آموزش عالی در سایر کشورهای اروپایی است؛ و با سیستم آموزش عالی ایران تفاوت‌هایی دارد. از سال 1998، در ایتالیا دانش‌آموزان با ارائه مدرک دیپلم دبیرستان به وزارت دانشگاه‌ها و تحقیقات علوم و فن‌آوری، اجازه ورود به دانشگاه‌ها را دریافت می‌کنند.
همان‌طور که واضح است؛ همه مدارک گفته شده باید به زبان ایتالیایی ترجمه شوند.
مورد اول تحصیلات دانشگاهی و مورد دوم و سوم، آموزش‌های غیردانشگاهی است. کیفیت آموزش عالی در ایتالیا در هر سه سطح از کیفیت مطلوبی برخوردار است.
تحصیلات دانشگاهی در ایتالیا به چهار سطح کلی تقسیم می‌شوند. ناگفته نماند که در بعضی از منابع دو سطح را یکی در نظر می‌گیرند و تحصیلات دانشگاهی را سه سطح می‌دانند.
این سطح اولین مرحله از آموزش عالی در ایتالیا را شامل می‌شود که بعد از دیپلم بوده و می‌توان گفت معادل مقطع کاردانی در نظام آموزشی ایران است. این سطح دو تا سه سال به طول می‌انجامد. این دوره‌ها به درس و کارآموزی اختصاص دارند؛ و در خاتمه این دوره‌ها، مدرک (DU) به فرد داده می‌شود.
این مرحله سطح دوم تحصیلات دانشگاهی در ایتالیا بوده و معادل مقطع کارشناسی در نظام آموزشی ایران است. طور مدت این دوره بنابر رشته مورد نظر 4 تا 6 سال است. در پایان این سطح مدرک (DL) به فرد اعطا می‌شود.
سطح سوم آموزش عالی در ایتالیا، معادل مقطع کارشناسی ارشد در نظام آموزشی ایران است؛ و 2 تا6 سال با توجه به رشته به طول می‌انجامد. این سطح اغلب آموزش‌های تخصصی را شامل می‌شود؛ و در پایان این سطح برای تخصص‌های اخذ شده، مدرک (DS) به فرد داده می‌شود.
این سطح بر اساس پژوهش‌هایی که فرد در این دوره انجام می‌دهد؛ و می‌توان گفت معادل مقطع دکترا در نظام آموزشی ایران است. این سطح حداقل 3 سال زمان می‌برد. در پایان این سطح فرد باید پژوهشی را ترتیب دهد؛ و از آن دفاع کند و پس از آنکه این کار با موفقیت انجام شد، به فرد مدرک (DR) داده می‌شود.
منبع: آموزش عالی در ایتالیا
