پمپ آب یک دستگاه مکانیکی است که برای گردش و انتقال مایعات استفاده می شود. اگرچه همه همه ی سیستم های تامین آب از پمپ آب استفاده نمی کنند، اما این قطعات تقریباً در همه ی سیستم های مدرن تامین آب قرار دارند. پمپ های آب معمولاً از طریق چرخاندن میل لنگ یا شفت پمپ کار می کنند، اگرچه این امر می تواند به روش های مختلف انجام شود.
قدمت پمپ های آب به قبل از اختراع موتور احتراق داخلی برمی گردد. پمپ هایی با طرح های مختلف برای طیف وسیعی از اهداف مختلف در طول تاریخ مورد استفاده قرار گرفته است، اما سلف قبلی پمپ آب مدرن برای گردش آب در موتورهای بخار استفاده می شد. از آنجا که این موتورهای احتراق خارجی به گونه ای طراحی شده بودند که نیاز به افزودن مداوم آب جدید داشته باشند، این پمپ ها به گونه ای طراحی نشده اند که از دست دادن آب را به حداقل برسانند.
دلیل این که این پمپ های آب اولیه بسیار ضعیف آب بندی شده اند را می توان تا حد زیادی در مهر و موم شدن محورهای پمپ جستجو کرد. آنها به طور معمول از مهر و موم طناب روغن کاری شده استفاده می کردند که با طراحی که داشتند، بسیار ضعیف عمل می کردند. و در حالی که این مسئله در مورد موتورهای بخار مطرح نبود، به سرعت در موتورهای احتراق داخلی خنک کننده با آب مشکل ایجاد کرد.
در دهه های اولیه خودرو، موتورهای خنک کننده با آب غیرقابل اعتماد بودند. این امر منجر به موفقیت اولیه خنک کننده هوا شد، اگرچه مشکل پمپ های آب به طور ذاتی نشت شده در نهایت در زمان جنگ جهانی دوم حل شد. در آن زمان، پمپ های مهر و موم کربن ساخته شد که تقریباً نشت نمی کردند.
امروزه انواع مختلفی از پمپ های آب وجود دارد، اما همه آنها اساساً یکسان عمل می کنند. انرژی مکانیکی از میل لنگ به پمپ آب، معمولاً از طریق تسمه پمپ آب منتقل می شود. در برخی موارد، پمپ آب از طریق میل بادامک تغذیه می شود (اگرچه میل بادامک توسط میل لنگ از طریق کمربند یا زنجیر تغذیه می شود). در برخی موارد، پمپ آب به جای تسمه جانبی توسط تسمه تایم رانده می شود.
در هر صورت، چرخش محور پمپ برای ایجاد گردش سیال از طریق سیستم خنک کننده استفاده می شود. عملکرد داخلی یک پمپ آب از طرحی متفاوت به طرحی دیگر متفاوت است و می تواند به عنوان پمپ های اسکرول، پمپ های گریز از مرکز و موارد دیگر عمل کند.
مایع خنک کننده معمولاً از بلوک موتور به پمپ آب کشیده شده و به داخل رادیاتور هدایت می شود. سپس از لوله های نازکی عبور می کند که برای ارائه بیشترین سطح ممکن طراحی شده اند. همانطور که مایع داغ بیشتری به داخل رادیاتور پمپ می شود، مایع خنک تر از رادیاتور عبور می کند و دوباره به سر موتور یا بلوک موتور می رود و در آنجا می تواند گرمای اضافی را از موتور خارج کند.
اگرچه پمپ های آب مدرن از قفسه نسبتاً ضد آب هستند، اما در نهایت فرسوده می شوند و خراب می شوند. چندین نقطه مشترک متفاوت از شکست وجود دارد، از جمله موارد زیر:
· واشر
· یاتاقان
· مهر و موم بلبرینگ
واشر موادی است که بین پمپ آب و موتور قرار دارد. انواع مختلفی از مواد برای واشرها استفاده می شود و همه آنها تحت شرایط مختلف پوسیدگی قرار می گیرند. برخی از واشرها می توانند در اثر خنک کننده کثیف یا برخی از افزودنی ها آسیب ببینند. الکترولیز یکی از عوامل اصلی خرابی واشر پمپ آب است و می تواند نتیجه کثیف شدن مایع خنک کننده، مشکلات زمین و سایر مسائل باشد.
در هر صورت، پمپ آب که به دلیل واشر نامناسب نشت می کند، می تواند با برداشتن آن، تمیز کردن سطوح جفت گیری و نصب واشر جدید تعمیر شود. با این حال، معمولاً ایده خوبی است که پمپ آب را نیز در صورت بلند شدن سالها تعویض کنید.
نقطه اصلی دیگر خرابی بلبرینگ و مهر و موم بلبرینگ است. هنگامی که یاتاقان پمپ آب خراب می شود، معمولاً پمپ دچار نشتی می شود. به طور معمول نوعی نویز نیز وجود دارد که بسته بهRPM موتور تغییر می کند.
بسیاری از پمپ های آب شامل دو "سوراخ گریه" هستند که عملکردهای مختلفی را انجام می دهند. اگر مایع از سوراخ گریه پایین شروع به نشت کند، معمولاً نشان می دهد که خرابی پمپ آب قریب الوقوع است.